การตอบสนองทางสรีรวิทยาของปลิงทะเลต่อการเปลี่ยนแปลงความเค็มและองค์ประกอบตะกอน

Abstract

Holothuria atra และ H. leucospilota เป็นปลิงทะเลสองชนิดที่พบได้ตามชายฝั่งทะเลและแนวปะการังบางพื้นที่ของจังหวัดชลบุรีและระยอง ปลิงทะเลทั้งสองชนิดมีการกระจายตัวในลักษณะถิ่นที่อยู่อาศัยต่างกัน โดยจะพบ H. atra ในบริเวณพื้นตะกอนที่เป็นทรายและบริเวณแนวปะการังซึ่งมักเป็นบริเวณที่ห่างจากฝั่งที่ไกลจากกิจกรรมมนุษย์และอิทธิพลของน้ำจืดจากแม่น้ำ ส่วนปลิงทะเล H. leucospilota พบได้บริเวณที่พื้นเป็นทราย พื้นทรายปนกรวด หาดหิน พื้นทรายในแนวปะการังและนอกแนวปะการังเอง ผลการศึกษาการตอบสนองทางสรีรวิทยาของปลิงทะเลต่อการเปลี่ยนแปลงความเค็ม 4 ระดับ คือ 15 20 25 และ 30 psu โดยติดตามอัตราการกินอาหาร อัตราการหายใจและอัตราการขับถ่าย การเปลี่ยนแปลงความเค็มมีผลต่อการกินอาหารของปลิงทะเลทั้งสองชนิด โดย H. atra ไม่กินอาหารที่ระดับความเค็ม 15 psu ในขณะที่ H. leucospilota มีอัตราการกินต่ำที่ระดับความเค็มเดียวกันนี้ การเปลี่ยนแปลงความเค็มไม่แสดงผลที่ชัดเจนต่ออัตราการหายใจของปลิงทะเล H. atra แต่พบว่าปลิงทะเล H. leucospilota ตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงความเค็ม โดยมีอัตราการหายใจในช่วงเวลาต่างๆที่ความเค็ม 15 20 และ 30 psu มีค่าต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ ผลของการเปลี่ยนแปลงความเค็มต่ออัตราการขับถ่ายของปลิงทะเลที่ระดับความเค็มต่างๆ ของปลิงทะเลทั้งสองชนิดมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ โดยมีอัตราการขับถ่ายต่ำที่สุดที่ความเค็ม 15 psu เมื่อพิจารณาภาพรวมของการตอบสนองทางสรีรวิทยาของปลิงทะเลทั้งสองชนิดต่อการเปลี่ยนแปลงความเค็มโดยค่าขอบเขตการเติบโตและอัตราการใช้ออกซิเจนต่อไนโตรเจนแสดงให้เห็นว่าระดับความเค็มต่ำมีผลต่อกระบวนการทางสรีรวิทยาของปลิงทะเล ปลิงทะเล H. atra แสดงผลการตอบสนองโดยการสงวนพลังงานในการขับถ่ายในขณะที่ปลิงทะเล H. leucospilota มีการปรับตัวโดยใช้พลังงานในการหายใจและการขับถ่ายเพิ่มขึ้นที่ระดับความเค็ม 20 และ 25 psu แต่ที่ระดับความเค็ม 15 psu ปลิงทะเลชนิดนี้ก็มีการสงวนพลังงานในการขับถ่ายเช่นกัน ผลการศึกษาประสิทธิภาพการดูดซึมอินทรีย์สารในตะกอนที่มีองค์ประกอบของทรายและทรายแป้งตลอดจนปริมาณอินทรีย์สารต่างกัน 3 ระดับ คือตะกอนที่มีอัตราส่วนทรายต่อทรายแป้งเป็นตะกอนอัตราส่วน 0:1 ปริมาณอินทรีย์สารร้อยละ 22.37ตะกอนที่มีอัตราส่วนทรายต่อทรายแป้งเป็น 1:1 ปริมาณอินทรีย์สารร้อยละ 8.94และตะกอนที่มีอัตราส่วนทรายต่อทรายแป้งเป็น 1:2 ปริมาณอินทรีย์สารร้อยละ 13.41 พบว่าปลิงทะเล H. atra มีอัตราการกินตะกอนและประสิทธิภาพการดูดซึมอินทรีย์สารต่างกันตามลักษณะองค์ประกอบตะกอน โดยมีอัตราการกินตะกอนสูงสุดที่ตะกอนอัตราส่วน 1:1และประสิทธิภาพการดูดซึมอินทรีย์สารสูงสุดที่ตะกอนอัตราส่วน 0:1 ปลิงทะเล H.leucospilota มีอัตราการกินตะกอนที่อัตราส่วนต่างๆ ไม่แตกต่างกัน ในขณะที่ประสิทธิภาพการดูดซึมอินทรีย์สารสูงสุดที่ตะกอนอัตราส่วน 0:1 การตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงองค์ประกอบตะกอนของปลิงทะเลทั้งสองชนิดนี้ พบว่าตะกอนที่มีอัตราส่วนของทรายสูง อัตราการกิจอาหารของปลิงทะเลจะสูงแต่ประสิทธิภาพต่ำและในทางตรงกันข้ามปลิงทะเลจะมีอัตราการกินอาหารต่ำในตะกอนที่มีปริมาณอินทรีย์สารสูง ซึ่งปลิงทะเลจะมีประสิทธิภาพการดูดซึมสูง ผลการศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าการเปลี่ยนแปลงความเค็มและองค์ประกอบตะกอนส่งผลกระทบต่อปลิงทะเลทั้งสองชนิดทำให้มีขีดจำกัดในการปรับตัวทางสรีรวิทยา