การเปรียบเทียบความเรียบของผิวพอร์ซเลนที่ขัดแต่งด้วยวิธีการต่างๆ

Abstract

พอร์ซเลนที่ใช้ในงานฟันปลอมชนิดติดแน่นหลังการกรอแต่ง จำเป็นต้องขัดเรียบและมันเงา แต่เนื่องจากมีข้อจำกัดทำให้ไม่สามารถนำชิ้นงานไปเคลือบผิวซ้ำได้ ทางเลือกอีกทางหนึ่งคือการขัดด้วยเครื่องมือและวิธีการที่เหมาะสม การวิจัยนี้จึงได้ศึกษาเปรียบเทียบความเรียบของผิวพอร์ซเลนที่ขัดแต่ง ด้วยวิธีการต่างๆ บนผิวพอร์ซเลนชนิดวิต้าวีเอ็มเค 95 จำนวน 67 ชิ้น โดยใช้เครื่องวัดความขรุขระบนพื้นผิว (Mitutoyo Surftest) หาค่าความขรุขระของพื้นผิว (Ra) และภาพถ่ายจากกล้องจุลทรรศน์อิเลคตรอนชนิดส่องกราดกำลังขยาย 200 เท่าและ 1,000 เท่า ขั้นแรกเปรียบเทียบผิวพอร์ซเลนที่เกิดจากการกรอแต่งรูปร่าง ด้วยหัวกรอหินสีเขียวและหัวกรอกากเพชร ชนิดละเอียด (15 ไมครอน) แล้วเลือกวิธีที่ได้ผิวพอร์ซเลนที่เรียบมากกว่า มาขัดแต่งด้วยวิธีการต่างๆ 4 วิธี คือ ขัดด้วยชุดขัดโชฟุ, ชุดขัดเดียฟินิช, ครีมกากเพชรทรู สทริปเปอร์ และเคลือบผิวแบบธรรมชาติ เพื่อเปรียบเทียบความเรียบของผิวพอร์ซเลน ก่อนและหลังการขัดแต่งในแต่ละวิธี และเปรียบเทียบความเรียบของผิวพอร์ซเลนหลังการขัดแต่งระหว่างวิธีต่างๆ 4 วิธี นำมาวิเคราะห์ด้วยสถิติ t-test, ANOVA และ Turkey-HSD test ที่ระดับความเชื่อมั่น alpha = 0.05 พบว่าผิวพอร์ซเลนที่กรอด้วยหัวกรอหินสีเขียว มีความเรียบมากกว่าหัวที่กรอด้วยหัวกรอกากเพชรขนาด 15 ไมครอน (P<0.05) ผิวพอร์ซเลนที่ได้รับการเคลือบผิวด้วยวิธีแอพพลายเกรซก่อนการขัดแต่ง มีความเรียบมากกว่าผิวพอร์ซเลนหลังการขัดแต่งในกลุ่มที่ใช้ชุดขัดโชฟุ ชุดขัดเดีย ฟินิช และวิธีเคลือบผิวแบบธรรมชาติ แต่ไม่มีความแตกต่างเมื่อขัดด้วยเจลกากเพชรทรู สทริเปอร์ (P<0.05) เมื่อเปรียบเทียบระหว่างวิธีต่างๆ พบว่า การเคลือบผิวแบบธรรมชาติมีความเรียบน้อยกว่าอีก 3 วิธี (P<0.05) แต่จากภาพถ่ายของกล้องจุลทรรศน์อิเลคตรอนชนิดส่องกราด พบว่าทั้ง 4 วิธีมีความแตกต่างกัน