การปรับปรุงสมรรถนะการแฮนด์ออฟในโพรโทคอลอินเทอร์เน็ตเคลื่อนที่โดยการเริ่มแฮนด์ออฟก่อนโนดเคลื่อนที่เดินทางถึงขอบเขตพื้นที่ครอบคลุมของตัวแทน

Abstract

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อปรับปรุงสมรรถนะการแฮนด์ออฟในโพรโทคอลอินเทอร์เน็ตเคลื่อนที่ โดยกลยุทธการเริ่มแฮนด์ออฟอาศัยการประมาณช่วงเวลาที่จำเป็นต้องใช้ในการแฮนด์ออฟในชั้นโครงข่าย และเริ่มแฮนด์ออฟก่อนโนดเคลื่อนที่พ้นขอบเซลล์ของตัวแทนเดิม วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ได้เสนอให้แฮนด์ออฟก่อนโนดเคลื่อนที่พ้นขอบเซลล์เป็นเวลาเท่ากับค่าการประวิงเวลาการแฮนด์ออฟ (handoff delay) ที่ได้จากการจำลองแบบในสภาวะแวดล้อมเดียวกัน และการแฮนด์ออฟ.ก่อนวิ่งพ้นขอบเซลล์เป็นเวลาเท่ากับคาบเวลาของการประกาศ Agent Advertisement รวมกับค่าเวลาการเดินทางครบรอบ (round trip time) ของการลงทะเบียนครั้งล่าสุดกับตัวแทนตัวเดิม วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ใช้แบบจำลองแบบไม่มีขอบเขตซ้อนทับกันระหว่างตัวแทนสองตัว กำหนดให้ตัวแทนสองตัวอยู่ในโครงข่ายย่อยต่างโครงข่ายกัน เราเตอร์หนึ่งตัวต่ออยู่ระหว่างตัวแทนสองตัวนั้น แบนด์วิดท์ในสายส่งมีค่าตั้งแต่ 50 กิโลบิตถึง 2 เมกกะบิตต่อวินาที การประวิงในสายส่งไม่มากกว่า 256 มิลลิวินาที แพ็กเกตข้อมูลส่งด้วยยูดีพีทราฟฟิก คาบในการส่งเท่ากับ 0.0124 วินาทีต่อแพ็กเกตหนึ่งแพ็กเกต คาบการประกาศ Agent Advertisement ของตัวแทนเท่ากับ 1 วินาทีต่อแพ็กเกตหนึ่งแพ็กเกต จากผลการจำลองแบบทุกแบบจำลองพบว่า การเริ่มแฮนด์ออฟก่อนโนดเคลื่อนที่พ้นขอบเซลล์เป็นเวลาเท่ากับการประวิงเวลาการแฮนด์ออฟ และการเริ่มแฮนด์ออฟก่อนโนดวิ่งพ้นขอบเซลล์เป็นเวลาเท่ากับคาบการประกาศ Agent Advertisement รวมกับ ค่าเวลาการเดินทางครบรอบของการลงทะเบียนครั้งล่าสุด มีค่าการประวิงเวลาการแฮนด์ออฟต่ำที่สุด มีแพ็กเกตสูญหายน้อยที่สุดเมื่อเทียบกับกรณีการเริ่มแฮนด์ออฟแบบ Eager Cell Switching และแบบ Lazy Cell Switching โดยที่วิธีที่เสนอทั้งสองวิธียังส่งแพ็กเกตร้องขอลงทะเบียนเป็นจำนวนเท่า ๆ กับกรณีการแฮนด์ออฟแบบ Eager Cell Switching และ Lazy Cell Switching