พิษต่อตับของ เอ็น-(2-โพรพิลเพนทาโนอิล) ยูเรีย ในหนูขาว

Abstract

เอ็น-(2-โพรพิลเพนทาโนอิล) ยูเรีย (VPU) เป็นสารอนุพันธ์หนึ่งของกรดวาลโปรอิก (VPA) ได้ทำการศึกษาการเกิดพิษต่อตับของ VPU ในหนูขาวและในเซลล์ตับอิสระ โดยให้ในขนาดที่สูงใกล้เคียงกับ VPA ที่ทำให้สัตว์ตาย (700 mg kg-1) คือ 700 และ 1,400 mg kg-1 ทางปากครั้งเดียว ใช้การเพิ่มสมรรถนะของเอนซัยม์ SGOT และ SGPT และการตรวจจุลพยาธิสภาพของตับ เป็นพารามิเตอร์ของการเกิดพิษต่อตับ VPU ทำให้เกิด fat vacuolar degeneration บริเวณรอบ periportal และ midzone VPU ในขนาด 1,400 mg kg-1 มีผลมากกว่า 700 mg kg-1 โดยไปเพิ่ม SGPT activity แต่ไม่เพิ่ม SGOT activity เมื่อให้เอนซัยม์อินดิวเซอร์ คือ phenobarbital และ clofibrate ร่วมกับ VPU ทั้ง phenobarbital และ clofibrate ไม่ทำให้เกิดพิษต่อตับมากขึ้นเมื่อเปรียบเทียบกับหนูขาวที่ได้รับ VPU เพียงอย่างเดียว ในเซลล์ตับอิสระ VPU ขนาด 2, 3 และ 4 mM มีผลไปหมด glutathione (GSH) และเพิ่ม trasaminases activity แต่ไม่มีผลต่อระดับ intracellular K+ ภายหลังการให้เอนซัยม์อินฮิบิเตอร์ คือ 4-pentenoic acid และ metyrapone ร่วมกับ VPU สัมผัสกับเซลล์นาน 1 และ 2 ชั่วโมง พบว่า GSH ลดลง และ transaminases activity สูงขึ้น แต่ไม่มีผลต่อ intracellular K+ และ lipid peroxidation VPU ทำให้เกิดพิษต่อตับได้ในขนาดที่สูง และขนาดที่ให้มีความสัมพันธ์กับการเกิดพิษต่อตับ ส่วนกลไกในการทำให้เกิดพิษต่อตับนั้นยังไม่ทราบแน่ชัด แต่คาดว่าน่าจะเกี่ยวกับการเกิด reactive metabolites ของ VPU