การศึกษาถึงความชุกและการกระจายของเชื้อราที่เป็นสาเหตุของโรคกลากที่เท้าในคลินิกผู้ป่วยนอก โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์

Abstract

ความสำคัญของปัญหา: โรคกลากที่เท้า (Tinea pedis) เป็นโรคกลากที่พบได้บ่อยที่สุดและมักเป็นเรื้อรัง การรักษาขึ้นอยู่กับชนิดของเชื้อก่อโรค จึงมีความสำคัญในการเพาะเลี้ยงแยกเชื้อ เพื่อเป็นแนวทางในการรักษาและพยากรณ์โรค โดยทั้งนี้ในประเทศไทยยังไม่มีผู้ใดศึกษาถึงเชื้อรา ที่เป็นสาเหตุของโรคกลากที่เท้ามาก่อน วัตถุประสงค์: ศึกษาหาความชุกและชนิดของเชื้อราที่เป็นสาเหตุของโรคกลากที่เท้า ในคลินิกผู้ป่วยนอก หน่วยโรคผิวหนัง โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ วิธีดำเนินการ: ศึกษาเชิงพรรณนา โดยผู้ป่วยที่มีรอยโรคเข้าได้กับโรคกลากที่เท้าหรือสงสัยว่าเป็นโรคกลากที่ เท้า จะได้รับการตรวจโดยขูดขุยจากบริเวณที่เป็นรอยโรคตรวจด้วยน้ำยา 10% KOH และตรวจหาสายราด้วยกล้องจุลทรรศน์ หากมีการตรวจพบสายราจะทำการเพาะเลี้ยงเชื้อที่ 25-30 ํC เป็นเวลา 4 สัปดาห์ โดยจะเพาะเชื้อทั้งสิ้น 2 ครั้งเพื่อป้องกันการขึ้นของเชื้อราจากเชื้อปนเปื้อน โดยข้อมูลผู้ป่วยและปัจจัยเสี่ยงจะถูกเก็บรวบรวมจากการกรอกแบบสอบถาม ผลการศึกษา: พบความชุกของเชื้อก่อโรคของโรคกลากที่เท้าในคลินิกผู้ป่วยนอก หน่วยโรคผิวหนัง โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ ผู้ป่วย 89 จาก 103 คน สามารถเพาะเชื้อได้คิดเป็น 86.41% แยกเป็นเชื้อ T.mentagrophyte 51.46%, T.rubrum 21.36%, Candida sp. 7.77%, Hendersonular sp. 3.88% เชื้ออื่นๆ 1.94% พบความสัมพันธ์ระหว่างเชื้อที่เพาะขึ้นกับอาการแสดงทางคลินิก ช่วงอายุ เพศ อาชีพ และกิจกรรมที่ทำให้เท้าอับชื้น สรุป: พบว่าการสวมรองเท้าหุ้มส้นและภาวะที่ทำให้เกิดความอับชื้นที่เท้า มีผลต่อการเกิดโรคกลากที่เท้า เป็นข้อบ่งชี้ว่าควรให้ความสนใจในการพยากรณ์โรคในกลุ่มเสี่ยง รวมทั้งการป้องกันการเกิดโรคกลากที่เท้า และผลข้างเคียงที่ตามมาจากการเป็นโรคกลากที่เท้า