รูปแบบการพัฒนานิสิตนักศึกษาพยาบาลเพื่อลดความเครียด

Abstract

ศึกษาต้นเหตุ การตอบสนองและการปรับตัวต่อความเครียด ของนิสิตนักศึกษาพยาบาล สร้างแบบวัดความเครียดของนิสิตนักศึกษาพยาบาล และสร้างรูปแบบการพัฒนานิสิตนักศึกษาพยาบาล ในการหาค่าบรรทัดฐานของแบบวัด ประชากรเป็นนิสิตนักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่ 1 ทั้งสถาบันรัฐและเอกชน สังกัดทบวงมหาวิทยาลัยทั่วประเทศ โดยการสุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้นและสุ่มแบบง่าย ได้กลุ่มตัวอย่างจำนวน 881 คน รูปแบบการพัฒนานิสิตนักศึกษาพยาบาล เพื่อลดความเครียดที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น ประกอบด้วย 4 ส่วนคือ (1) มีองค์กร เป็นหน่วยงานที่รับผิดชอบเกี่ยวกับการพัฒนานิสิตนักศึกษา (2) ผู้รับผิดชอบอาจมีหลายฝ่าย และต้องมีผู้ที่มีความรู้เกี่ยวกับการให้คำปรึกษา (3) การดำเนินการจะต้องใช้แบบวัดความเครียดและเข้ารับการพัฒนาตามโปรแกรม (4) การประเมินผล ใช้ผลจากคะแนนแบบวัดและการสังเกต สำหรับโปรแกรมการลดความเครียดมีลักษณะเหมาะสมกับ ระดับของความเครียดของนิสิต นักศึกษาพยาบาล แบ่งเป็น 3 โปรแกรม คือ โปรแกรมการอ่านคู่มือลดความเครียด โปรแกรมการฝึกเทคนิคเพื่อลดความเครียด และโปรแกรมการให้คำปรึกษาเพื่อลดความเครียด ในการทดลองรูปแบบที่สร้างขึ้น กลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษาชั้นปีที่ 1 วิทยาลัยพยาบาลเซนต์หลุยส์ ปีการศึกษา 2541 จำนวน 60 คน โดยแบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มทดลองจะได้เข้าโปรแกรม 1, 2 และ 3 ตามระดับความเครียดของนักศึกษา เป็นระยะเวลา 5 สัปดาห์ เครื่องมือที่ใช้คือแบบวัดความเครียดนิสิตนักศึกษาพยาบาล แบบสังเกตพฤติกรรมนิสิตนักศึกษาพยาบาล และแบบประเมินตนเองของนิสิตนักศึกษาพยาบาล ผลการทดลองพบว่า 1. นักศึกษากลุ่มทดลอง มีความเครียดลดต่ำลงกว่าก่อนการทดลอง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2. นักศึกษากลุ่มทดลองที่มีความเครียดระดับปานกลางและระดับรุนแรง มีความเครียดลดต่ำลงกว่ากลุ่มควบคุมในระดับเดียวกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ยกเว้นนักศึกษาที่มีความเครียดระดับเล็กน้อย มีความเครียดไม่แตกต่างจากกับกลุ่มควบคุม