ผลของการใช้สถานการณ์จำลองในการสอนภาคปฎิบัติการพยาบาลสุขภาพจิต และจิตเวชต่อความสามารถในการสร้างสัมพันธภาพ เพื่อการบำบัดของนักศึกษาพยาบาล

Abstract

การวิจัยแบบกึ่งทดลองครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลการใช้สถานการณ์จำลองในการสอนการพยาบาลสุขภาพจิตและจิตเวชภาคปฏิบัติ ที่มีต่อความสามารถในการสร้างสัมพันธภาพเพื่อการบำบัดของนักศึกษาพยาบาล และเปรียบเทียบ ความสามารถในการสร้างสัมพันธภาพเพื่อการบำบัดของนักศึกษากลุ่มที่ได้รับการสอนโดยใช้สถานการณ์จำลอง กับกลุ่มที่ได้รับการสอนแบบปกติ ในการสอนการปฏิบัติการพยาบาลสุขภาพจิตและจิตเวช กลุ่มตัวอย่าง คือ นักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่ 2 ของวิทยาลัยพยาบาลตำรวจ ที่กำลังเรียนวิชาปฏิบัติการพยาบาลสุขภาพจิตและจิตเวช จำนวน 32 คน ซึ่งได้จากการสุ่มแบบแบ่งชั้น และจัดเป็นกลุ่มทดลอง 16 คน กลุ่มควบคุม 16 คน กลุ่มทดลองได้รับการสอนโดยใช้สถานการณ์จำลอง ส่วนกลุ่มควบคุมได้รับการสอนแบบปกติ เครื่องมือที่ใช้ในการทดลอง คือ แผนการสอนโดยใช้สถานการณ์จำลอง รวบรวมข้อมูล โดยการวัดความสามารถในการสร้างสัมพันธภาพเพื่อการบำบัดหลังการทดลอง ด้วยแบบวัดความสามารถในการแก้ปัญหาเพื่อการบำบัด และ แบบตรวจนับพฤติกรรมการสร้างสัมพันธภาพเพื่อการบำบัดของนักศึกษาพยาบาล ซึ่งผู้วิจัยสร้างขึ้นและผ่านการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหา และค่าความเที่ยงภายในของแบบวัด และดัชนีความสอดคล้องของการตรวจนับแล้ว วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าเฉลี่ย สถิติทดสอบที และการวิเคราะห์ความแปรปรวน ผลการวิจัยที่สำคัญพบว่า ความสามารถในการสร้างสัมพันธภาพเพื่อการบำบัดของนักศึกษาพยาบาลกลุ่มที่ได้รับการสอนโดยใช้สถานการณ์จำลอง สูงกว่า กลุ่มที่ได้รับการสอนแบบปกติ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05