ขีดจำกัดสูงสุดที่ยอมรับได้ของการเข็นและลากรถเข็นบรรทุกของ

Abstract

ศึกษาหาขีดจำกัดสูงสุดที่ยอมรับได้ในการออกแรงเข็นและลากรถเข็น และสร้างแบบจำลองเพื่อทำนายน้ำหนักสูงสุดที่ยอมรับได้ มีระดับปัจจัยที่ศึกษาคือ น้ำหนักบรรทุกของรถเข็น (140 กก. 700 กก. และ 1,200 กก.) ชนิดของพื้น (พื้นคอนกรีต พื้นกระเบื้องยาง และพื้นกระเบื้องยางที่เคลือบน้ำยาขัดพื้น) และชนิดของวัสดุที่ใช้ทำล้อรถเข็น (ล้อไนล่อนและล้อเหล็ก) คำนวณค่าแรงกดอัดบริเวณหลังส่วนล่าง (L5/S1 disc) โดยใช้แนวทางชีวกลศาสตร์ และเปรียบเทียบกับเกณฑ์มาตรฐานขั้นต่ำ Action Limit (AL) ที่ 3,400 นิวตัน และมาตรฐานขั้นสูง Maximum Permissible Limit (MPL) ที่ 6,400 นิวตัน คำนวณค่าน้ำหนักสูงสุดที่ยอมรับได้ขณะที่แรงกดอัดบริเวณหลังส่วนล่าง มีค่าเท่ากับเกณฑ์มาตรฐานขั้นต่ำและขั้นสูง ผลการทดลองพบว่า น้ำหนักสูงสุด (ขีดจำกัดสูงสุดที่ยอมรับได้) ของการลากจะมากกว่าการเข็นในทุกกรณี และปัจจัยน้ำหนักบรรทุกกับชนิดของพื้นเท่านั้น ที่มีผลต่อแรงกดอัดบริเวณหลังส่วนล่างอย่างมีนัยสำคัญ ขณะที่ชนิดของล้อไม่มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญ ค่าน้ำหนักสูงสุดที่ยอมรับได้ของกรณีการเข็น (1) บนพื้นคอนกรีตที่ AL เป็น 193.0 กก. และที่ MPL เป็น 675.4 กก. (2) บนพื้นกระเบื้องยางที่ AL เป็น 147.4 กก. และที่ MPL เป็น 572.6 กก. (3) บนพื้นกระเบื้องยางที่เคลือบน้ำยาขัดพื้นที่ AL เป็น 149.9 กก. และที่ MPL เป็น 608.6 กก. กรณีการลาก (1) บนพื้นคอนกรีตที่ AL เป็น 204.6 กก. และที่ MPL เป็น 1,195.5 กก. (2) บนพื้นกระเบื้องยางที่ AL เป็น 151.0 กก. และที่ MPL เป็น 858.3 กก. (3) บนพื้นกระเบื้องยางที่เคลือบน้ำยาขัดพื้นที่ AL เป็น 177.1 กก. และที่ MPL เป็น 996.6 กก. และสำหรับสมการเพื่อทำนายน้ำหนักบรรทุกสูงสุดที่ยอมรับได้ สำหรับงานเข็นและลากบนพื้นต่างๆ ถูกกำหนดโดย อายุ ความสูง ระยะเหยียดแขน เส้นรอบสะโพก ค่ากำลังสถิตของกล้ามเนื้อไหล่ ค่ากำลังสถิตของกล้ามเนื้อแขน และค่ากำลังสถิตของกล้ามเนื้อส่วนต่างๆ ผลที่ได้จากงานวิจัยนี้ใช้เป็นแนวทางในการออกแบบการทำงาน แก่ผู้ใช้แรงงานเข็นลากเพื่อป้องกันอันตราย และยังเป็นการพัฒนาการศึกษาทางการยศาสตร์ด้านชีวกลศาสตร์ รวมทั้งใช้เป็นแนวทางในการพัฒนาแบบจำลองการเข็นและลาก ที่สามารถใช้ได้กับกลุ่มประชากรอื่นๆ