การพัฒนาโมเดลเชิงสาเหตุความสำเร็จในวิชาชีพครูในโรงเรียนสังกัด สำนักการศึกษา กรุงเทพมหานคร

Abstract

ศึกษา 1) ความสำเร็จในวิชาชีพครูในโรงเรียนสังกัดสำนักการศึกษา กรุงเทพมหานคร และ 2) พัฒนาและตรวจสอบความตรงโมเดลเชิงสาเหตุของความสำเร็จในวิชาชีพครู ในโรงเรียนสังกัดสำนักการศึกษา กรุงเทพมหานคร กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาคือ ครูในโรงเรียนสังกัดสำนักการศึกษา กรุงเทพมหานคร จำนวน 640 คน ซึ่งได้มาโดยการสุ่มตัวอย่าง 2 ขั้นตอน ได้แบบสอบถามกลับคืนคิดเป็น 76.72% เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถามความคิดเห็นเกี่ยวกับสมรรถภาพที่จำเป็นและความสำเร็จในวิชาชีพครู และแบบสอบถามปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จในวิชาชีพครู ตัวแปรที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วยตัวแปรภายนอก 4 ตัว คือ ปัจจัยส่วนบุคคล ปัจจัยเชิงจิตวิทยา ปัจจัยองค์การและงาน และปัจจัยด้านครอบครัว ตัวแปรแฝงภายใน 3 ตัว คือ สมรรถภาพครู ความผูกพันในวิชาชีพ และความสำเร็จในวิชาชีพครู การวิเคราะห์ข้อมูลใช้การวิเคราะห์ค่าสถิติเบื้องต้น และการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจด้วยโปรแกรม SPSS for Windows 13.0 การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน และการวิเคราะห์โมเดลสมการโครงสร้างด้วยโปรแกรม LISREL 8.72 ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. ความสำเร็จในวิชาชีพของครูอยู่ในระดับสูง เมื่อพิจารณารายด้าน พบว่า ความสำเร็จด้านการทำงาน ด้านพัฒนาผู้เรียน ด้านความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล ด้านสวัสดิการ และด้านความก้าวหน้าในงาน มีค่าเฉลี่ยคะแนนอยู่ในระดับสูง โดยเฉพาะด้านการพัฒนาผู้เรียนมีค่าเฉลี่ยคะแนนสูงที่สุด ส่วนด้านการพัฒนาชุมชนและสังคมที่มีค่าเฉลี่ยคะแนนอยู่ในระดับปานกลาง 2. โมเดชเชิงสาเหตุของความสำเร็จในวิชาชีพครูมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ มีค่า ไค-สแควร์ (chi-square) เท่ากับ 21.65 ที่องศาอิสระเท่ากับ 66 ; p = 1,000 ค่า GFI เท่ากับ 1.00 ค่า AGFI เท่ากับ .99 ค่า RMR เท่ากับ .018 ค่าสัมประสิทธิ์การพยากรณ์ (R-Square) เท่ากับ 0.89 ตัวแปรที่มีอิทธิพลรวมต่อความสำเร็จในวิชาชีพครูสูงที่สุดคือ ตัวแปรปัจจัยด้านครอบครัว ได้แก่ การสนับสนุนจากครอบครัว