การคาดการณ์ปริมาณผู้โดยสารทางอากาศระหว่างประเทศของประเทศไทย

Abstract

ศึกษาการคาดการณ์แนวโน้มปริมาณผู้โดยสารระหว่างประเทศในอนาคต แยกตามภูมิภาคโดยท่าอากาศยานหลักหรือท่าอากาศยานสากลกรุงเทพ ครอบคลุม 8 ภูมิภาคและท่าอากาศยานภูมิภาคที่มีการบริการเที่ยวบินระหว่างอย่างต่อเนื่องยาวนาน คือ ท่าอากาศยานภูเก็ตและท่าอากาศยานเชียงใหม่ เทคนิคในการพยากรณ์คือ เทคนิคอนุกรมเวลาและเทคนิค Causal method โดยเทคนิคอนุกรมเวลาใช้ตรวจจับแบบแผนการเคลื่อนไหวข้อมูลในระดับรวม พบว่าข้อมูลปีล่าสุดมีผลต่อค่าพยากรณ์สูงมาก นอกจากนี้รูปแบบแนวโน้มผู้โดยสารมีลักษณะเชิงเส้นและเชิงเส้นโค้ง และเทคนิค Causal method ใช้ปัจจัยที่มีอิทธิพลในการพยากรณ์โดยใช้เทคนิคการถดถอยในการวิเคราะห์ข้อมูลประเภท Panel ซึ่งเป็นการตรวจสอบลักษณะเฉพาะของประเทศในภูมิภาคพบว่า แบบจำลอง Fixed-effect มีความน่าเชื่อถือมากกว่าแบบจำลอง Random-effect สำหรับขนาดพารามิเตอร์ของตัวแปร real GDP per capita มีค่าสูงกว่าตัวแปรจำนวนประชากร ในการคัดเลือกแบบจำลองการพยากรณ์ซึ่งพิจารณาจากผลการทดสอบหลังการพยากรณ์ และการเปรียบเทียบค่าวัดความถูกต้องพบว่า แบบจำลอง Least square dummy variable (LSDV) มีความเหมาะสมมากกว่าเทคนิคอนุกรมเวลา และผลการทดสอบส่วนใหญ่พบว่า ตลาดในเอเชียให้ค่าพยากรณ์ที่ต่ำกว่าความเป็นจริง แต่ไม่แปรผันตามเวลา ขณะที่ทวีปออสเตรเลียและทวีปยุโรปให้ค่าพยากรณ์ที่ดีมากกว่าภูมิภาคอื่น การตรวจสอบผลลัพธ์การพยากรณ์จากผู้ประกอบการในอุตสาหกรรมพบว่า ควรมีการปรับอัตราการเติบโตเฉลี่ยเพิ่มขึ้น โดยเฉพาะภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ นอกจากนี้ผลกระทบจากความไม่สงบทางการเมือง จะส่งผลต่อการตัดสินใจเดินทางของผู้โดยสารค่อนข้างมาก แม้ว่าจะเป็นระยะสั้นก็ตาม นอกจากนี้การทำการบินระหว่างประเทศแบบประจำยังพบว่าท่าอากาศยานหลักครองสัดส่วนผู้โดยสารที่สูงมาก แนวโน้มการเติบโตมีความมั่นคงสูงและแปรปรวนน้อยกว่าเมื่อเปรียบเทียบกับท่าอากาศยานภูมิภาค