คุณภาพของการนอนหลับของพยาบาลประจำหออภิบาลผู้ป่วยหนักในประเทศไทย

Abstract

การศึกษาครั้งนี้ เป็นการศึกษาเชิงพรรณนา มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาคุณภาพการนอนหลับและปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับคุณภาพการนอนหลับของพยาบาลประจำการหออภิบาลผู้ป่วยหนักในประเทศไทย กลุ่มตัวอย่างคือพยาบาลประจำการหออภิบาลผู้ป่วยหนักที่มีประสบการณ์การทำงานตั้งแต่ 1 ปีขึ้นไป ในสังกัดโรงพยาบาลที่เป็นหน่วยงานราชการในประเทศไทยที่มีขนาด 300 เตียงขึ้นไป จำนวน 809 ตัวอย่าง ที่สุ่มเลือกโดยการสุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้น (stratified random sampling) เก็บข้อมูลระหว่าง 29 ตุลาคม 2550 – 15 ธันวาคม 2550 โดยใช้แบบสอบถาม ได้รับแบบสอบถามตอบกลับ 657 ตัวอย่าง (ร้อยละ 81.21) วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ Chi-square test ผลการศึกษาพบว่า กลุ่มตัวอย่างร้อยละ 81.9 มีคุณภาพการนอนหลับไม่ดี (T-PSQI Score [is more than or equal to] 6) และร้อยละ 30.4 มีอาการนอนไม่หลับ ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับคุณภาพการนอนหลับอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ คือ การดื่มเครื่องดื่มคาเฟอีน, ตำแหน่งงาน, การควบเวร, สถานที่พักนอนหลับ, แสงสว่างและเสียงดัง (p < 0.05), ลักษณะการปฏิบัติงานในหออภิบาลผู้ป่วยหนัก และความไม่สะดวกสบายของเครื่องนอน (p < 0.01) ส่วนปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับอาการนอนไม่หลับอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ คือ สถานภาพสมรส, จำนวนบุตร, ตำแหน่งงาน, การปฏิบัติกิจกรรมอื่น, การปฏิบัติงานนอกหออภิบาลผู้ป่วยหนัก และลักษณะการปฏิบัติงานโดยรวม (p< 0.05), ความเพียงพอของรายได้, ลักษณะการปฏิบัติงานในหออภิบาลผู้ป่วยหนัก และสถานที่พักนอนหลับ (p < 0.01) ข้อเสนอแนะจากผลการวิจัย จากการศึกษาครั้งนี้ ควรมีนโยบายกำลังคนในระดับประเทศ, การสำรวจและปรับปรุงสวัสดิการหอพักอย่างสม่ำเสมอ, การให้ความรู้และเน้นย้ำเกี่ยวกับพฤติกรรมสุขภาพตั้งแต่เป็นนักศึกษาพยาบาล และตัวพยาบาลเองควรคำนึงถึงสุขภาพอนามัยของตนเองให้มากกว่าที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน