การเปรียบเทียบสันฐานคะแนน เอ็ม เอ็ม พี ไอ ระหว่างเยาวชนที่ดิตและไม่ติดเฮโรอีน

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความแตกต่างของสัณฐานคะแนน เอ็ม เอ็ม พี ไอ ระหว่างเยาวชนที่ติดและไม่ติดเฮโรอีน กลุ่มตัวอย่างเป็นเยาวชนชายอายุระหว่าง 14 ถึง 18 ปี มีระดับการศึกษาตั้งแต่จบชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ถึงมัธยมศึกษาปีที่ 5 ครอบครัวมีระดับเศรษฐกิจปานกลาง และอยู่ในกรุงเทพมหานคร มีจำนวนทั้งสิ้น 100 คน แบ่งเป็น 2 กลุ่ม คือ กลุ่มเยาวชนที่ติดเฮโรอีนเป็นเยาวชนที่ถูกควบคุมตัวไว้ภายใต้การดูแลของสถานพินิจและคุ้มครองเด็กกลาง ศาลคดีเด็กและเยาวชนกลางจำนวน 50 คน และกลุ่มเยาวชนที่ไม่ติดเฮโรอีน เป็นเยาวชนที่เป็นสมาชิกของศูนย์เยาวชนลุมพินี ศูนย์เยาวชนวิชูทิศ ศูนย์เยาวชนโรตารีธนบุรี ศูนย์เยาวชนเทเวศร์ และสโมสรเยาวชนห้วยขวาง จำนวน 50 คน เครื่องมือที่ใช้ คือ แบบทดสอบบุคลิกภาพเอ็ม เอ็ม พี ไอ ของสตาร์ค อาร์ ฮาร์ทอะเวย์ และ เจ ชาร์นเลย์ แมคคินเลย์ ฉบับแปลเป็นภาษาไทยและดัดแปลงครั้งที่ 2 โดยเกษมศักดิ์ ภูมิศรีแก้ว เลือกใช้มาตรที่ประเมินความเจ็บป่วยทางจิตและประสาท 3 มาตร คือ ดีเพรสชัน (D) ไซโคแพททิค ดิวิเอท (Pd) ไซแคสเธเนีย (Pt) และมาตรพิเศษอีก 3 มาตร คือ นีด ฟอร์ แอฟเฟคชัน (Hy₂) อินฮิบิชัน ออฟ แอกเกรสชัน (Hy₅) และแฟมิเลียล ดีสคอร์ด (Pd₁) โดยมีสมมติฐานว่ามีความแตกต่างของสัณฐานคะแนน เอ็ม เอ็ม พี ไอ ในมาตรดังกล่าวระหว่างเยาวชนที่ติดและไม่ติดเฮโรอีน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลคือการทดสอบค่าที (t-test) ผลการวิจัยที่สำคัญปรากฎว่า มีความแตกต่างในสัณฐานคะแนน เอ็ม เอ็ม พี ไอ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 ในมาตร D, Pd, Pt, Hy₅ และ Pd₁ในกลุ่มเยาวชนที่ติดและไม่ติดเฮโรอีน ส่วนในมาตร Hy₂ นั้น ไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ