เรื่องสั้นไทยประเภทมุ่งเสนอแนวคิดระหว่าง พ.ศ. 2475-2484

Abstract

วิทยานิพนธ์เรื่องนี้มุ่งศึกษาวิเคราะห์ลักษณะของแนวคิดและกลวิธีการแสดงแนวคิดในเรื่องสั้นไทยประเภทมุ่งเสนอแนวคิดระหว่าง พ.ศ. 2475-2484 เพื่อทราบถึงลักษณะเด่นของแนวคิดต่างๆ และกลวิธีการแสดงแนวคิดในเรื่องสั้นไทยประเภทมุ่งเสนอแนวคิดระหว่าง พ.ศ. 2475-2484 นี้ ผลของการวิจัยพบว่า แนวคิดเด่นที่สุดในบรรดาแนวคิดต่างๆในเรื่องสั้นไทยประเภทมุ่งเสนอแนวคิดในช่วงเวลาดังกล่าวคือ แนวคิดเกี่ยวกับความรัก แนวคิดที่เด่นรองลงมาคือ แนวคิดเกี่ยวกับสถานภาพของผู้หญิง แนวคิดเกี่ยวกับชีวิตและความเชื่อ ส่วนการเสนอแนวคิดเกี่ยวกับสังคมและการเมืองมีน้อยมาก กลวิธีการแสดงแนวคิดในเรื่องสั้นไทยประเภทมุ่งเสนอแนวคิดนั้น นักเขียนใช้วิธีการแสดงแนวคิดโดยผ่านโครงเรื่อง และการแสดงแนวคิดโดยผ่านผู้เขียนโดยตรง หรือการแสดงแนวคิดโดยผ่านตัวละคร กลวิธีการแสดงแนวคิดลักษณะดังกล่าวทำให้การเสนอแนวคิดของเรื่องสั้นไทยประเภทมุ่งเสนอแนวคิด ระหว่าง พ.ศ. 2475-2484 เป็นไปอย่างเรียบง่าย ตรงไปตรงมา เปิดเผยและแจ่มชัด ผู้อ่านสามารถเข้าใจแนวคิดของเรื่องสั้นไทยประเภทนี้ได้ไม่ยากนัก การศึกษาวิจัยเรื่องสั้นไทยประเภทมุ่งเสนอแนวคิดเพียงกลุ่มเดียวนี้ไม่อาจแสดงให้เห็นลักษณะเด่นของเรื่องสั้นระหว่าง พ.ศ. 2475-2484 ได้อย่างชัดเจน จึงควรจะมีการศึกษาวิเคราะห์เรื่องสั้นไทยกลุ่มอื่นๆ คือ เรื่องสั้นไทยประเภทมุ่งเสนอโครงเรื่อง ตัวละคร และบรรยากาศ และควรจะมีการศึกษาเรื่องสั้นไทยสืบต่อจาก พ.ศ. 2484 ด้วย เพื่อจะได้มองเห็นพัฒนาการของเรื่องสั้นไทยได้อย่างต่อเนื่อง