การศึกษาอัตราค่าจ้างแรงงานของธุรกิจก่อสร้างในจังหวัดเชียงใหม่

Abstract

ค่าจ้างเป็นเรื่องที่มีความสำคัญเป็นที่น่าสนใจต่อนายจ้าง ลูกจ้าง และรัฐบาล ค่าจ้างเป็นที่มาของรายได้อันสำคัญของลูกจ้างและเป็นสิ่งที่กำหนดสภาพความเป็นอยู่ของลูกจ้าง แต่ค่าจ้างก็เป็นต้นทุนหรือค่าใช้จ่ายทางตรงที่สำคัยของนายจ้าง บ่อยครั้งที่นายจ้างลดต้นทุนการผลิตด้วยการเอารัดเอาเปรียบในเรื่องการจ่ายค่าจ้าง ดังนั้นรัฐบาลได้กำหนดอัตราค่าจ้างขั้นต่ำขึ้นเพื่อเป็นหลักปรกันสำหรับรายได้ขั้นต้นให้แก่ประชากรวัยทำงาน หรือลูกจ้างไร้ฝีมือที่เข้าสู่ตลาดแรงงานให้สามารถดำรงชีพอยู่ได้ในสภาพเศรษฐกิจโดยไม่เดือดร้อน แต่บางครั้งการปรับอัตราค่าจ้างขั้นต่ำให้เหมาะสมกับสภาพเสรษฐกิจนั้น จะยังผลให้นายจ้างต้องปรับค่าจ้างในตำแหน่งงานอื่นๆให้สูงขึ้น จึงทำให้ต้นทุนการผลิตสูงขึ้นอย่างมากและกิจการหลายประเภทต้องประสบกับสภาวะการขาดทุนในที่สุด วิทยานิพนธ์เล่มนี้จึงมุ่งศึกษาอัตราค่าจ้างในธุรกิจก่อสร้าง โดยแบ่งตามตำแหน่งงานและระดับฝีมือและศึกษาว่านายจ้างในธุรกิจก่อสร้างจ่ายค่าจ้างแก่ลูกจ้างไร้ฝีมือในอัตราที่กฎหมายบังคับหรือไม่ ตลอดจนพิจารณาความคิดเห็นของนายจ้างเกี่ยวกับปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการกำหนดอัตราค่าจ้าง โดยแบ่งตามระดับฝีมือข้อมูลที่ใช้ในการวิเคราะห์ได้จากการสัมภาษณ์ และส่งแบบสอบถามไปยังนายจ้างในธุรกิจก่อสร้าง 53 คน วิศวกรหรือหัวหน้าช่างผู้ควบคุมงานก่อสร้าง 62 คน และลูกจ้างซึ่งทำงานอยู่ในธุรกิจก่อสร้างที่เป็นกลุ่มตัวอย่างจำนวน 502 คน ผลการศึกษาเป็นไปตามสมมติฐานที่ว่า นายจ้างในธุรกิจก่อสร้างจ่ายค่าจ้างให้แก่แรงงานไร้ฝีมือหรือกรรมกรน้อยกว่าอัตราจ้างขั้นต่ำตามที่กฎหมายกำหนด อัตราค่าจ้างของช่างในระดับฝีมือต่างๆ คือ ระดับกึ่งฝีมือ ระดับฝีมือ และ ระดับฝีมือระดับสูง มีความแตกต่างโดยมีรายละเอียดดังนี้คือ ในระดับแรงงานไร้ฝีมือหรือกรรมกร มีค่าจ้างเฉลี่ยวันละ 51.46 บาท ซึ่งน้อยกว่าอัตราค่าจ้างขั้นต่ำที่รัฐบาลกำหนดไว้ ร้อยละ 20.83 และค่าจ้างเฉลี่ยในแรงงานหญิงน้อยกว่าแรงงานชาย ร้อยละ 11.61 อัตราค่าจ้างเฉลี่ยของช่างไม้ ช่างปูน ช่างกระเบื้อง ช่างเหล็ก ช่างเชื่อม ช่างประปา ช่างสี และช่างไฟฟ้า ในระดับกึ่งฝีมือมีค่าจ้างเฉลี่ยอยู่ระหว่างวันละ 64.30-81.79 บาท ระดับฝีมือมีค่าจ้างเฉลี่ยอยู่ระหว่างวันละ 79.55-106.40 บาท และระดับฝีมือระดับสูงมีค่าจ้างเฉลี่ยระหว่างวันละ 107.91-145.36 อัตราค่าจ้างในแรงงานหญิงจะน้อยกว่าแรงงานชายในทุกระดับฝีมือ จึงเห็นได้ว่ามีการแบ่งแยกระดับการจ่ายค่าจ้างระหว่างเพศชายและเพศหญิงอย่างชัดเจน การกำหนดอัตราค่าจ้างในระดับฝีมือต่างๆนั้น นายจ้างจะพิจารณาถึงลักษณะงานที่ทำ ฝีมือหรือผลงานของลูกจ้าง อัตราค่าจ้างในท้องถิ่น กำไรของบริษัท ภาวะความต้องการแรงงานของบริษัท ความต้องการของลูกจ้างหรือการเจรจาต่อรอง ค่าครองชีพ และอัตราค่าจ้างขั้นต่ำ โดยจะให้ความสำคัญแก่ปัจจัยต่างเหล่านี้มากน้อยแตกต่างกันไปตามระดับฝีมือ