การลงโทษประหารชีวิต

Abstract

การลงโทษผู้กระทำผิดอาญา เป็นอำนาจการลงโทษของรัฐ ตามหลักทั่วไปของกฎหมายอาญา ที่ทุกคนในรัฐมอบอำนาจนี้ให้แก่รัฐ ซึ่งพิจารณาลงโทษแก่ผู้กระทำผิดตามกฎเกณฑ์ในการกำหนดโทษ และวัตถุประสงค์ของการลงโทษ ประเภทของโทษทางอาญามีอยู่หลายประเภท ทั้งในสมัยโบราณและในสมัยปัจจุบัน แต่การลงโทษที่ถือว่ารุนแรงที่สุด คือโทษประหารชีวิต นับว่าเป็นปัญหาทางนโยบายทางอาญาที่สำคัญ ว่าจะให้คงใช้ซึ่งโทษประหารชีวิตหรือยกเลิกเสียทั้งนี้ เพราะโทษประหารชีวิตมีทั้งข้อดีและข้อเสีย กล่าวโดยย่อ ข้อดีมีผู้กล่าวว่าเป็นการยับยั้งอาชญากรรมในสังคม คือเป็นการกำจัดบุคคลที่สังคมไม่พึงปรารถนาไปเสียอย่างเด็ดขาด ตัดโอกาสไม่ให้ผู้นั้นก่อกวนความสงบ หรือทำความเดือดร้อนให้แก่สังคมได้อีก แต่ข้อเสีย คือเป็นการเสี่ยงต่อการประหารชีวิตผู้บริสุทธิ์ถ้าหากเกิดการผิดพลาดขึ้นในขบวนการยุติธรรมในทางอาญา ซึ่งไม่มีโอกาสจะแก้ไขได้เลย ประเทศไทยเป็นประเทศหนึ่งที่ยังใช้การลงโทษประหารชีวิตนี้ ลงโทษผู้กระทำผิดรุนแรง จึงเห็นว่าควรจะศึกษาถึงทัศนคติของประชาชนทั่วไปว่า ยังมีความต้องการให้คงไว้ซึ่งโทษประหารชีวิต หรือให้ยกเลิกโทษประหารชีวิตเสีย อย่างไรก็ตาม ผลของการสำรวจทัศนคติของประชาชนปรากฏว่า ประชาชนโดยทั่วไปถึงร้อยละ 69 ยังคงให้การสนับสนุนโทษประหารชีวิตอยู่ สำหรับในความคิดของผู้เขียนต้องการให้ยกเลิกโทษประหารชีวิต โดยใช้วิธีการหลีกเหลี่ยงโทษประหารชีวิต หาวิธีการลงโทษอย่างอื่นแทน ซึ่งวิธีการลงโทษดังกล่าวจะมีวัตถุประสงค์ของการลงโทษ เช่นเดียวกับการลงโทษประหารชีวิตนั้น คือวิธีการลงโทษจำคุกตลอดชีวิต หรือระยะยาว หรือโดยใช้วิธีการทางแพทย์ช่วยเพื่อจะได้สงวนไว้ซึ่งมนุษยชาติ นำความเป็นมนุษย์ของผู้ต้องโทษมาใช้ให้เป็นประโยชน์ต่อสังคมให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ เพื่อประโยชน์ของประเทศชาติเองจะดีกว่า