ตลาดขายส่งกระเทียมในประเทศไทย

Abstract

กระเทียมเป็นพืชเศรษฐกิจชนิดหนึ่งที่ทำรายได้ดีให้กับเกษตรกร การค้ากระเทียมโดยทั่วไปมี 2 ระดับ คือ การค้าในท้องถิ่น ซึ่งได้แก่การค้าในจังหวัดต่างๆ ที่เป็นแหล่งผลิตระดับหนึ่ง และอีกระดับหนึ่งเป็นการค้าในกรุงเทพฯ ซึ่งเป็นศูนย์กลางการค้ากระเทียมที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย ที่เรียกกันว่า “ตลาดกลาง” เกษตรกรจะปลูกกระเทียมกันปีละครั้ง หลังจากเก็บเกี่ยวข้าวแล้วระหว่างเดือนพฤศจิกายนถึงธันวาคม กระเทียมที่เก็บเกี่ยวได้จะถูกนำมาขายให้พ่อค้าคนกลางในท้องถิ่นในรูปกระเทียมคละ จากนั้นก็จะถูกส่งเข้ามายังตลาดกลางในรูปกระเทียมที่แยกขนาดแล้ว เป็นขนาดใหญ่ ขนาดกลาง และขนาดเล็ก เพื่อจำหน่ายให้กับผู้บริโภคและส่งไปจำหน่ายยังตลาดต่างประเทศใกล้เคียง สำหรับราคาจำหน่าย พ่อค้าในตลาดกลางจะเป็นผู้กำหนดขึ้นโดยพิจารณาจากอุปสงค์และอุปทานในท้องตลาดแต่ละวัน ราคาที่จำหน่ายได้นี้จะถูกหักเป็นค่าบริการร้อยละ 6.5 ส่วนที่เหลือจึงจะเป็นราคาสุทธิของพ่อค้าในตลาดท้องถิ่น ในการแจ้งข่าวสาร ภาวการณ์ตลาดและราคา พ่อค้าในตลาดกลางจะเป็นผู้แจ้งให้พ่อค้าในท้องถิ่นทราบเป็นประจำทุกๆวันพุธ และวันเสาร์ เพื่อให้พ่อค้าในท้องถิ่นใช้เป็นหลักพิจารณากำหนดราคารับซื้อกระเทียมจากเกษตรกร อนึ่งในการศึกษาวิจัยครั้งนี้ ผู้เขียนได้ศึกษาทั้งจากข้อมูลปฐมภูมิและข้อมูลทุติยภูมิ โดยออกสัมภาษณ์และสังเกตการณ์การดำเนินงานของพ่อค้าทั้งในระดับท้องถิ่นและในตลาดกลางอย่างละเอียดสถานที่ศึกษาได้แก่ เชียงใหม่ ลำพูน เชียงราย ลำปาง และตลาดกลางกรุงเทพฯ นอกจากนี้ยังได้ศึกษาจากบทความ วารสารและบทวิจัยของเจ้าหน้าที่จากสถาบันต่างๆที่เกี่ยวข้อง ซึ่งได้ผลสรุปดังนี้ 1. ธุรกิจการค้าส่งกระเทียมในตลาดท้องถิ่น ส่วนใหญ่เป็นกิจการเจ้าของคนเดียว ส่วนธุรกิจการค้าส่งในตลาดกลางส่วนใหญ่เป็นกิจการประเภทห้างหุ้นส่วนจำกัด 2. การกำหนดราคารับซื้อและขายกระเทียมของพ่อค้าทุกระดับจะกำหนดขึ้นจากกฎอุปสงค์และอุปทานในตลาดกลาง 3. ทั้งเกษตรกรและพ่อค้าประสบกับปัญหาเรื่องราคาซื้อและราคาขาย ขาดความแน่นอน เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว รวมทั้งปัญหาการแก่งแย่งกันรับซื้อ 4. การคมนาคมขนส่งและการติดต่อสื่อสารระหว่างเกษตรกรกับพ่อค้าในท้องถิ่นและระหว่างพ่อค้าในท้องถิ่นกับพ่อค้าในตลาดกลางยังไม่ดีพอทำให้เกิดความล่าช้าในการติดต่อ สำหรับข้อเสนอแนะเพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ดังกล่าวข้างต้นมีดังนี้ 1. ส่งเสริมการค้ากระเทียมทั้งในตลาดท้องถิ่นและตลาดกลางดำเนินไปเรื่อยๆและโดยสม่ำเสมอ โดยหาทางเพิ่มความต้องการของตลาดต่างประเทศให้สูง ในขณะเดียวกันลดปริมาณการนำกระเทียมเข้าจากต่างประเทศโดยการเพิ่มภาษีขาเข้าให้สูงขึ้นหรือห้ามการนำเข้าโดยเด็ดขาด อย่างไรก็ดีมาตรการการลดหรือการห้ามนำกระเทียมเข้าควรเปลี่ยนแปลงไปตามภาวะความต้องการภายในประเทศด้วย 2. ปรับปรุงการคมนาคมในท้องถิ่น โดยจัดสร้างและขยายถนนจากแหล่งผลิตมาสู่ตลาดในท้องถิ่นเพื่อช่วยให้การขนส่งกระเทียมจากแหล่งผลิตมาสู่ตลาดเป็นไปโดยสะดวกรวดเร็ว จัดระบบการสื่อสารติดต่อให้ได้ประสิทธิภาพ เช่น จัดให้มีโทรศัพท์ในเขตอำเภอเมืองให้มากขึ้น 3. กรมวิชาการเกษตร ควรหาทางปรับปรุงพันธุ์กระเทียมไทยให้มีคุณภาพดีขึ้นทัดเทียมกระเทียมต่างประเทศ เพื่อให้ตลาดต่างประเทศหันมาซื้อกระเทียมไทยเพิ่มขึ้น 4. สนับสนุนกิจการสหกรณ์ให้ดำเนินไปอย่างมีประสิทธิภาพและกว้างขวางเพื่อให้สหกรณ์สามารถให้ความช่วยเหลือเกษตรกรในด้านต่างๆ