การปรับปรุงกระบวนการวางแผนสำหรับ คณะวิศวกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยโดยวิธีการเทียบเคียง

Abstract

งานวิจัยได้ทำการเปรียบเทียบผลการประเมินคุณภาพภายใน ในปีพ.ศ. 2551 ของคณะวิศวกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย กับคณะวิศวกรรมศาสตร์สถาบันอุดมศึกษาต่างๆ พบว่าจุดที่ควรทำการปรับปรุง คือ ร้อยละการบรรลุเป้าหมายตามตัวบ่งชี้ของการปฏิบัติงานที่กำหนดซึ่งเป็นผลลัพธ์ของกระบวนการวางแผน ดังนั้นงานวิจัยจึงมีวัตถุประสงค์เพื่อทำการปรับปรุงกระบวนการวางแผนของคณะวิศวกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ขั้นตอนการดำเนินงานวิจัยแบ่งออกเป็น 4 ระยะ ดังนี้ (I) ระยะการวางแผน ได้ทำการวิเคราะห์หาสาเหตุหลักของปัญหาโดยการระดมสมองร่วมกับการวิเคราะห์แบบ Why-Why พบว่าสาเหตุหลักของปัญหา ได้แก่ การคัดเลือกตัวชี้วัดการดำเนินงานไม่เหมาะสม การถ่ายทอดเพื่อนำไปปฏิบัติ ไม่เหมาะสม และการติดตามการรายงานผลการดำเนินงานไม่เหมาะสม จากนั้นทำการวิเคราะห์แนวทางปรับปรุงโดยการเทียบเคียงกระบวนการปฏิบัติงานของคณะฯ กับองค์กรที่ได้รับรางวัลคุณภาพ และการสัมภาษณ์องค์กรที่แบบอย่างที่ดี นอกจากนี้การทำการปรับปรุงในงานวิจัยได้ดำเนินงานตามเกณฑ์รางวัลคุณภาพแห่งชาติ ในหมวด 2 การวางแผนเชิงกลยุทธ์ โดยการนำผู้นำระดับสูงและพันธกิจคณะฯ มาใช้เป็นเครื่องมือสำหรับการถ่ายทอดแผนกลยุทธ์เพื่อนำไปปฏิบัติ (II) ระยะการนำแนวทางแก้ไขมาปรับใช้ ประกอบด้วย การดำเนินการคัดเลือกตัวชี้วัดและถ่ายทอดเพื่อนำไปปฏิบัติโดยกรรมการวางแผนคณะ ส่งผลให้ค่าการบรรลุเป้าหมายฯ ในปี พ.ศ. 2551 มีค่าเพิ่มขึ้นจากร้อยละ 50.59 เป็นร้อยละ 57.78 และการติดตามการรายงานผลการดำเนินงาน เมื่อสิ้นสุดไตรมาสที่ 2 โดยใช้แถบสีแสดงสถานะของผลการดำเนินงานเทียบกับแผนที่ตั้งไว้ ส่งผลให้ตัวชี้วัดที่บรรลุตามเป้าหมายของไตรมาสที่ 3 ในปี พ.ศ.2553 มีค่าเพิ่มขึ้นเท่ากับร้อยละ 53.16 จากร้อยละ 39.51 ในปี พ.ศ.2552 (III) ระยะการประเมินผล พบว่าแนวทางปรับปรุงที่นำมาปรับใช้มีความเป็นไปได้ มีความเหมาะสม และได้ประโยชน์จากการปรับปรุงในระดับมาก และความพึงพอใจของบุคลากรฝ่ายวางแผนและพัฒนาสำหรับขั้นตอนการคัดเลือกตัวชี้วัดการดำเนินงานและถ่ายทอดเพื่อนำไปปฏิบัติ และขั้นตอนการติดตามการรายงานผลการดำเนินงานหลังทำการปรับปรุง มีค่าเท่ากับ 79.18 % และ 83.33 % ตามลำดับ (IIII) ระยะการปรับปรุงและพัฒนา ได้จัดทำคู่มือขั้นตอนการปฏิบัติงาน และแผนปฏิบัติการเพื่อนำไปใช้ต่อไป