ผลของจิตบำบัดด้วยการเล่นที่มีต่อช่วงความสนใจ ปริมาณงาน และความถูกต้องในการทำงานของเด็กป่วยเรื้อรัง ในโรงพยาบาล : การศึกษาเฉพาะกรณี

Abstract

การวิจัยนี้มีความประสงค์ที่จะศึกษาผลของจิตบำบัดด้วยการเล่นที่มีต่อช่วงความสนใจ ปริมาณงาน และความถูกต้องของงาน กลุ่มตัวอย่างเป็นเด็กชายและเด็กหญิง จำนวน 6 คน อายุ 7-9 ปี ป่วยเป็นโรคเรื้อรัง หรือโรคที่ไม่สามารถรักษาให้หายได้ เด็กเหล่านี้อยู่ในโรงพยาบาลก่อนได้รับการทดลองมาแล้วอย่างน้อยเป็นเวลา 1 สัปดาห์ และจะอยู่ในโรงพยาบาลต่อไปอีกอย่างน้อย 2 สัปดาห์ ผู้ช่วยวิจัยได้ทดสอบวัดความสามารถพื้นฐานทั่วไปของเด็กแล้วจึงนำเด็กที่ผ่านกรทดสอบนี้มาวัดช่วงความสนใจ ปริมาณงาน และความถูกต้องของงาน กลุ่มตัวอย่างนี้ประกอบด้วย กลุ่มทดลอง 3 คน กลุ่มควบคุม 3 คน กลุ่มทดลองได้รับจิตบำบัดด้วยการเล่นร่วมกันกับการได้เข้าร่วมกิจกรรมต่าง ๆ ที่ทางโรงพยาบาลจัดไว้ให้ตามปกติ ส่วนกลุ่มควบคุมได้รับเพียงแต่การเข้าร่วมกิจกรรมต่าง ๆ ที่ทางโรงพยาบาลจัดไว้ให้ตามปกติเท่านั้น เมื่อครบ 2 สัปดาห์จึงวัดช่วงความสนใจ ปริมาณงาน และความถูกต้องของงานเด็กซ้ำอีกครั้ง ผลจากการทดสอบ พบว่า กลุ่มทดลองที่ได้รับจิตบำบัดด้วยการเล่นร่วมกับการได้เข้าร่วมกิจกรรมต่าง ๆ ที่ทางโรงพยาบาลจัดไว้ให้ตามปกติมีช่วงความสนใจ ปริมาณงาน และความถูกต้องของงานในช่วงหลังการทดลองสูงขึ้นกว่าเดิม ส่วนกลุ่มควบคุมที่ได้รับเพียงการเข้าร่วมกิจกรรมต่าง ๆ ที่ทางโรงพยาบาลจัดไว้ให้ตามปกติ มีเด็ก 1 คนที่มีความสนใจ ปริมาณงาน และความถูกต้องของงานในช่วงหลังการทดลองสูงขึ้นกว่าเดิม และมีเด็ก 2 คน ที่มีช่วงความสนใจ ปริมาณงาน และความถูกต้องของงานในช่วงหลังการทดลองต่ำลงกว่าเดิม