การพัฒนาวัดเพื่อเป็นพื้นที่สีเขียวของเขตเมืองชั้นในกรุงเทพมหานคร

Abstract

แผนพัฒนากรุงเทพมหานครฉบับที่ 6 (พ.ศ. 2545-2549) กำหนดนโยบายเพิ่มพื้นที่สีเขียวด้วยการจัดหาพื้นที่ที่ยังมีการใช้ประโยชน์ไม่เต็มที่มาจัดทำสวนสาธารณะและพื้นที่สีเขียว วัดเป็นหนึ่งในพื้นที่ที่มีศักยภาพที่จะพัฒนาเป็นพื้นที่สีเขียวของเขตเมืองชั้นในกรุงเทพมหานครในมิติด้านศาสนา มิติด้านช่วยเสริมสร้างคุณค่าด้านสิ่งแวดล้อมและมิติด้านรองรับกิจกรรมนันทนาการและการใช้งานของชุมชน การศึกษาครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาการพัฒนาวัดให้เป็นพื้นที่สีเขียวของเขตเมืองชั้นในของกรุงเทพมหานคร เพื่อหากระบวนการเลือกวัดที่สามารถพัฒนาเป็นพื้นที่สีเขียวของกรุงเทพมหานครได้ และศึกษาศักยภาพ สภาพปัญหา และข้อจำกัดของการพัฒนาวัดให้เป็นพื้นที่สีเขียวการศึกษาเป็นการเก็บข้อมูลพื้นที่วัดและสรุปศักยภาพ ปัญหา และข้อจำกัดในการพัฒนาวัดของแต่ละกรณีศึกษา โดยเทียบกับเกณฑ์มาตรฐานพื้นที่สีเขียวที่สำนักงานนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมจัดทำไว้ในปีพ.ศ.2549-2550 ประกอบกับเกณฑ์ด้านบริหารจัดการอื่นๆ และวิเคราะห์สรุปหาความสัมพันธ์ร่วมของศักยภาพ สภาพปัญหา ข้อจำกัดในการพัฒนาวัดเพื่อเป็นพื้นที่สีเขียวที่ดีในทุกกรณีศึกษา สรุปประเด็นที่น่าสนใจของการพัฒนาวัดเพื่อเป็นพื้นที่สีเขียวที่ดี และนำผลการวิเคราะห์ที่ได้มาสรุปเพื่อเสนอแนวทางการพัฒนาวัดให้เป็นพื้นที่สีเขียวของกรุงเทพมหานครเขตเมืองชั้นใน จากการศึกษากรณีศึกษาทั้ง 4 วัดนั้นพบว่าสามารถพัฒนาวัดให้เป็นเป็นพื้นที่สีเขียวของกรุงเทพมหานครเขตเมืองชั้นในได้ แต่ความยากง่ายในการพัฒนาให้เป็นพื้นที่สีเขียวที่ดีตามเกณฑ์มาตรฐานของแต่ละวัดนั้นแตกต่างกันไปตามปัญหา ศักยภาพ ข้อจำกัดและนโยบายของแต่ละวัด ซึ่งสามารถสรุปประเด็นสำคัญที่เกี่ยวข้องต่อการการพัฒนาวัดเพื่อเป็นพื้นที่สีเขียวของกรุงเทพมหานครเขตเมืองชั้นในให้ประสบผลสำเร็จออกเป็น 2 ประเด็น ได้แก่ ข้อเสนอแนะสำหรับปรับปรุงพื้นที่วัดให้เป็นไปตามเกณฑ์มาตรฐาน และข้อเสนอแนะสำหรับหน่วยงานที่เกี่ยวข้องในการดำเนินนโยบายเกี่ยวกับการพัฒนาวัดเพื่อเป็นพื้นที่สีเขียว