ผลกระทบของเครื่องกำเนิดไฟฟ้าขนาดเล็กที่มีต่อการประสานสัมพันธ์ของระบบป้องกัน โดยใช้ดัชนีชี้วัดการสูญเสียการประสานสัมพันธ์ของระบบป้องกัน

Abstract

การติดตั้งเครื่องกำเนิดไฟฟ้าขนาดเล็กในระบบจำหน่าย อาจทำให้เกิดปัญหาการสูญเสียการประสานสัมพันธ์ของระบบป้องกัน เนื่องจากกระแสผิดพร่องสมทบจากเครื่องกำเนิดไฟฟ้าขนาดเล็ก ปัญหาที่เกิดขึ้นส่งผลให้ผู้ใช้ไฟฟ้าประสบกับเหตุการณ์ไฟฟ้าดับบ่อยครั้งขึ้น หรือไฟฟ้าดับเป็นระยะเวลาที่นานขึ้นกว่าเดิม วิทยานิพนธ์ฉบับนี้จึงนำเสนอดัชนีชี้วัด 2 ดัชนี ได้แก่ PMI ซึ่งสามารถนำมาใช้ในการประเมินผลกระทบจากขนาดและตำแหน่งติดตั้งของเครื่องกำเนิดไฟฟ้าขนาดเล็ก ที่มีต่ออัตราการสูญเสียการประสานสัมพันธ์ของระบบป้องกัน และ PMI ENS ซึ่งถูกใช้ในการประเมินว่าระบบที่ติดตั้งเครื่องกำเนิดไฟฟ้าขนาดเล็กในกรณีต่างๆ จะมีค่าพลังงานไฟฟ้าที่ไม่ได้รับการจ่ายจากการเกิดความผิดพร่องเพิ่มสูงขึ้นมากน้อยเท่าใด เมื่อเทียบกับระบบดั้งเดิม โดยดัชนีชี้วัดทั้งสองของระบบจำหน่ายในกรณีต่างๆ จะถูกคำนวณจากการจำลองความผิดพร่องแบบสามเฟสสมดุล โดยอาศัยวิธีจำลองเหตุการณ์แบบมอนติคาร์โล และถูกนำมาใช้ในการกำหนดขนาดสูงสุดของเครื่องกำเนิดไฟฟ้าขนาดเล็ก ที่สามารถนำมาติดตั้งที่ตำแหน่งต่างๆในระบบจำหน่าย นอกจากนี้ยังนำเสนอวิธีการปรับปรุงระบบป้องกันเพื่อลดผลกระทบที่เกิดขึ้น จากการติดตั้งเครื่องกำเนิดไฟฟ้าขนาดเล็ก วิธีการที่พัฒนาขึ้นถูกนำไปทดสอบกับระบบทดสอบ 2 ระบบ ได้แก่ RBTS BUS 2 และระบบที่ดัดแปลงจากระบบจริงของการไฟฟ้าส่วนภูมิภาค ผลการทดสอบแสดงให้เห็นว่า ทั้งขนาดและตำแหน่งติดตั้งเครื่องกำเนิดไฟฟ้าขนาดเล็ก มีผลกระทบโดยตรงต่อการประสานสัมพันธ์ของระบบป้องกัน โดย PMI และ PMIENS สามารถนำมาใช้ในการประเมินผลกระทบที่เกิดขึ้นในกรณีต่างๆ ได้