การเปรียบเทียบผลของการออกกำลังแบบฮาร์ดวาร์ด สเต็ป เทสต์ และแบบ ไนน์ สแควร์ เทสต์ ต่อสมรรถภาพทางกลไกของร่างกาย

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ที่จะเปรียบเทียบผลการฝึกร่างกายด้วยแบบฝึก 2 วิธี คือ ฮาร์วาร์ด เสต็ป เทสต์ และ ไนน์ สแควร์ เทสต์ (อวย’ส เทสต์) ซึ่งเป็นวิธีฝึกที่ทำง่ายไม่ใช่อุปกรณ์และใช้เวลาน้อย ว่าจะให้ผลต่อสมรรถภาพทางกลไกของร่างกายอย่างไร ? กลุ่มตัวอย่างเป็นนิสิตหญิงชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ บางแสน จำนวน 80 คน ใช้เวลาฝึกร่างกาย 6 สัปดาห์ สัปดาห์ละ 5 วัน ฝึกร่างกายตั้งแต่วันจันทร์ ถึงวันพฤหัสบดี ส่วนวันศุกร์ทำการทดสอบสมรรถภาพทางกลไกของร่างกายแล้วนำผลการทดสอบสมรรถภาพทางกลไกหลังการฝึกร่างกายแต่ละสัปดาห์ไปหาค่าสถิติ คือวิเคราะห์ความแปรปรวนสองทางแบบวัดซ้ำและการทดสอบรายคู่ตามวิธีของนิวแมน – คูล ผลการวิจัยพบว่าการฝึกร่างกายโดยแบบฝึกที่กำหนด ระยะเวลาที่ใช้ในการฝึกและปฏิกิริยาร่วมให้ผลต่อสมรรถภาพทางกลไกของร่างกายดังนี้ 1. กลุ่มที่ฝึกร่างกายด้วย ฮาร์วาร์ด เสต็ป เทสต์ มีสมรรถภาพทางกลไกด้านความอดทนของกล้ามเนื้อขา และความทนทานของระบบไหลเวียน จากการวัดด้วย สควอท ทรัสต์ และวิ่ง – เดิน 800 เมตร ดีกว่ากลุ่มที่ฝึกร่างกายด้วย ไนน์ สแควร์ เทสต์ (อวย’ส เทสต์) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 2. กลุ่มที่ฝึกร่างกายด้วยไนน์ สแควร์ เทสต์ (อวย’ส เทสต์) มีสมรรถภาพทางกลไก ด้านกำลังของกล้ามเนื้อขา จากการวัดด้วยการยืนกระโดดไกลดีกว่ากลุ่มที่ฝึกร่างกายด้วย ฮาร์วาร์ด สเต็ป เทสต์ อย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .01 3. กลุ่มที่ฝึกร่างกายด้วย ฮาร์วาร์ด เสต็ป เทสต์ และไนน์ สแควร์ เทสต์ (อวย’ส เทสต์) มีสมรรถภาพทางกลไกด้านความแข็งแรงของกล้ามเนื้อขา ความคล่องแคล่ว ความเร็ว และความยืดหยุ่นจากการวัดด้วยไดนาโมมิเตอร์, วิ่งเก็บของ, วิ่งเร็ว 50 เมตร และนั่ง – ก้ม – แตะ ตามลำดับ ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05