การวิเคราะห์แบบเรียนภาษาไทยสำหรับผู้เริ่มเรียนชาวต่างประเทศ

Abstract

ในปัจจุบันการสอนภาษาไทยเป็นภาษาต่างประเทศที่เป็นที่แพร่หลายอยู่ทั้งภายในและภายนอกประเทศ แต่มีลักษณะเป็นโครงการอิสระที่ไม่มีการควบคุมจากรัฐบาลไทย เช่น การสอนภาษาไทยในศูนย์อาสาสมัครอเมริกัน เป็นต้น ภาษาเป็นเครื่องแสดงให้เห็นถึงวัฒนธรรมและความเจริญของชาติ ด้วยเหตุที่ว่า แบบเรียนเป็นอุปกรณ์สำคัญในการเรียนการสอน การวิจัยนี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความเหมาะสมในการสอน เสียง ศัพท์ และเนื้อหาทางวัฒนธรรมของแบบเรียนชุด A.U.A. Language Center Thai Course โดยมีวิธีดำเนินการวิจัยดังนี้ 1. ศึกษาระบบหน่วยเสียงภาษาไทยตามแนวภาษาศาสตร์ 2. รวบรวมเสียงและศัพท์ที่ปรากฏในแบบเรียน 3. ศึกษาเนื้อหาทางวัฒนธรรมในแบบเรียน 4. วิเคราะห์ข้อมูลโดยอาศัยวิธีสอนตามแนวภาษาศาสตร์แบบโครงสร้าง (Structural Grammar) ผลของการวิจัยสรุปได้ว่า 1. บทเรียนนี้มีการเรียงลำดับเป็น ศัพท์ ไวยากรณ์ และเสียงตามลำดับ 2. แบบเรียนนี้มีการฝึกเสียงที่เป็นปัญหาสำหรับชาวต่างประเทศ เช่น พยัญชนะเสียงหยุด อโฆษะ ธนิตและสิถิล 3. แบบเรียนนี้ฝึกออกเสียงสระและระดับเสียงสูงต่ำมาก เพียงพอที่จะทำให้ผู้เรียนสื่อสารได้ 4. แบบเรียนนี้สอนศัพท์เกี่ยวกับชีวิตประจำวันและสิ่งแวดล้อมซึ่งจะเป็นประโยชน์แก่ผู้เรียนในประเทศไทยมาก 5. แบบเรียนสอนภาษาในระดับภาษาพูดระหว่างคนคุ้นเคยกัน และสอนแบบสร้างสำหรับการพูดมากกว่าการเขียน 6. เนื้อหาทางวัฒนธรรมไทยมีอยู่ในแบบเรียนน้อยมากจนไม่สามารถแสดงให้เห็นลักษณะวัฒนธรรมไทยได้ ข้อเสนอแนะ 1. แบบเรียนควรมีการฝึกเสียงสระ โดยเฉพาะควรมีคู่เทียบเสียงสระสั้น-ยาวให้มากขึ้น 2. แบบเรียนควรมีบทสนทนาที่นำศัพท์ใหม่ไปใช้ให้มากขึ้น 3. ในแบบเรียนไม่ควรมีคำศัพท์ซึ่งไม่มีความหมาย เพราะจะเป็นทางทำให้ผู้เรียนไม่สนใจ 4. แบบเรียนควรเพิ่มเนื้อหาทางวัฒนธรรมไทยซึ่งจะเป็นประโยชน์ในการสื่อสารและดำรงชีวิตในสังคมไทย