แนวทางการออกแบบพระอุโบสถ : กรณีศึกษา วัดเสาธงทอง จังหวัดลพบุรี

Abstract

วัดเสาธงทอง จังหวัดลพบุรี เป็นวัดที่สถาปนาขึ้นในสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช แห่ง กรุงศรีอยุธยา (พ.ศ.2199-พ.ศ. 2231)มีที่ตั้งอยู่บริเวณศูนย์กลางเมืองลพบุรีซึ่งเป็นพื้นที่ที่ปรากฏ หลักฐานทางสถาปัตยกรรมหรือโบราณสถาน ทีถูกสร้างขึ๋นในยุคสมัยเดียวกันอีกหลายแห่ง ทั้งนี้ เนื่องจากสมเด็จพระนารายณ์มหาราชทรงเสด็จแปรพระราชฐานมาประทับที่พระราชวังเมืองลพบุรี เป็นช่วงระยะเวลานาน นอกจากจะทรงสร้างพระราชวังที่ประทับในเมืองลพบุรี สมเด็จพระนารายณ์ มหาราชยังทรงบูรณะ ปฏิสังขรณ์โบราณสถานที่มีอยู่เดิม และทรงสถาปนาพระอารามขึ้นใหม่ในรัช กาลของพระองค์ ในปัจจุบันโบราณสถานเหล่านี้ทำการขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถานโดยกรมศิปากรและมีสภาพทรุดโทรมตามกาลเวลา รวมถึงพระอุโบสถวัดเสาธงทองที่มีพระสงฆ์จำพรรษาอยู่ ใน การศึกษาครั้งนี้นอกจากจะทำการศึกษาและออกแบบพระอุโบสถและอาคารประกอบในวัดเลาธง ทองแล้ว จะทำการปรับปรุงผังบริเวณวัดขึ้นใหม่ เพื่อเป็นการแก้ไขปัญหาต่างๆ ที่เกิดขึ้นในวัดใน ปัจจุบัน ดังจะได้กล่าวในบทต่อไป งานวิจัยนี้ได้ใช้วิธีการศึกษาข้อมูลด้านเอกสารและข้อมูลจากการรังวัดในสถานที่จริงเป็นหลัก โดยอาคารที่จะทำการศึกษาจะเน้นอาคารที่สร้างขึ้นในสมัยลมเด็จพระนารายณ์มหาราช และ ปรากฏอยู่ในเขตเมืองลพบุรี จำนวน 12 อาคาร จะมีการนำข้อมูลทั้งหมดมาวิเคราะห์เปรียบเทียบ เพื่อหาข้อสรุป ซึ่งจากการศึกษาจะพบว่าอาคารต่างๆ ในเขตเมืองลพบุรี มีลักษณะทาง สถาปัตยกรรมที่มีเอกลักษณ์ของพื้นที่ซึ่งเกิดจากการเข้ามามีบทบาททางการเมืองของชาวต่างชาติ อย่างมากในสมัยของสมเด็จพระนารายณ์มหาราช และล่งผลกระทบมาถึงรูปแบบของสถาปัตยกรรม และศิลปกรรม อันเกิดจากความร่วมมือของซาวต่างชาติเหล่านั้น เมื่อได้ผลสรุปของรูปแบบ สถาปัตยกรรมในสมัยสมเด็จพระนารายณ์ในเขตเมืองลพบุรีแล้ว จะมีการนำมาใช้ในการออกแบบ พระอุโบสถวัดเสาธงทอง เพื่อให้เกิดความสอดคล้องกับประวัติศาสตร์และรูปแบบสถาปัตยกรรมหรือ โบราณสถานที่ปรากฏอยู่ในเขตเมืองลพบุรี