การประกอบสร้างเชิงสังคมของอารมณ์ขันในรายการตลกสถานการณ์ทางโทรทัศน์ไทย

Abstract

การวิจัยเรื่อง “การประกอบสร้างเชิงสังคมของอารมณ์ขันในรายการตลกสถานการณ์ทางโทรทัศน์ไทย” มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพัฒนาการของกระบวนการประกอบสร้างอารมณ์ขันทางสังคมของรายการตลกสถานการณ์ไทย การเปลี่ยนแปลงด้านเนื้อหารายการในการประกอบสร้างอารมณ์ขันทางสังคมของรายการตลกสถานการณ์ไทยตั้งแต่ปีพ.ศ.2545 และการนำเสนอความตลกในการประกอบการสร้างอารมณ์ขันทางสังคมของรายการตลกสถานการณ์ไทยตั้งแต่ปีพ.ศ.2545 ผลการศึกษาพบว่า จุดเปลี่ยนที่สำคัญและมีผลต่อพัฒนาการของพัฒนาการของกระบวนการประกอบสร้างรายการตลกสถานการณ์ไทย เกิดขึ้นในปีพ.ศ.2539 เมื่อได้มีการเปิดโอกาสให้นักแสดงตลกอาชีพหรือตลกคาเฟ่ เข้ามาส่วนบทบาทเป็นตัวละครหลัก ส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงใน 3 มิติ คือ 1.รูปแบบรายการที่เดิมเป็นพื้นที่ของชนชั้นกลางได้เปิดให้ชนชั้นล่างเข้าร่วมใช้พื้นที่ 2.ได้มีการผสมผสานวิธีการนำเสนออารมณ์ขันของชนชั้นล่างกับชนชั้นกลางขึ้น และ 3.มีการขยายฐานผู้ชมจากชนชั้นกลางขยายสู่ชนชั้นล่าง ทั้งหมดนี้ส่งผลให้รายการตลกสถานการณ์ตั้งแต่ปีพ.ศ.2545 ที่ใช้แนวทางดังกล่าว ส่วนใหญ่ประสบความสำเร็จและถูกเผยแพร่ต่อเนื่องเป็นเวลานาน การเปลี่ยนแปลงด้านเนื้อหา พบว่า ตั้งแต่ปีพ.ศ.2545 ความขัดแย้งของเนื้อหาในรายการตลกสถานการณ์มีความหลากหลายขึ้น ในขณะที่โครงเรื่องในรายการตลกสถานการณ์ไทย ก่อนและตั้งแต่ปีพ.ศ.2545 นั้น ไม่มีความแตกต่างกันในเรื่องประเภทที่พบ แต่แตกต่างกันในเรื่องระดับ ในการนำโครงเรื่องมานำเสนอ และพบว่า รายการตลกสถานการณ์ตั้งแต่ปีพ.ศ.2545 นั้น มีการนำเสนอตัวละครที่เป็นตัวพระตัวนางมากขึ้น มีการใช้นักแสดงตลกอาชีพมาสวมบทตัวละครมากขึ้น และมีการใช้พื้นที่สาธารณะเป็นศูนย์กลางในการเล่าเรื่องมากขึ้น และมีการใช้พื้นที่ปริมณฑลชนบทเป็นท้องเรื่องของสถานการณ์มากขึ้น การนำเสนอความตลกพบว่า รายการตลกสถานการณ์หลังปีพ.ศ.2545 มีการนำเสนอความตลกแบบตลกโปกฮามากกว่าตลกชวนหัว และคู่ความสัมพันธ์ทางสังคมส่วนใหญ่จะใช้ความตลกตามกลไกของเรื่องเป็นหลักในการเสนอความตลก