การปรับปรุงท้องถิ่นทุรกันดารโดยรัฐบาลสมัย จอมพล สฤษดิ์ ธนะรัชต์ (พ.ศ. 2501 - 2506)

Abstract

การปรับปรุงท้องถิ่นทุรกันดารในปัจจุบันนี้เป็นผลเนื่องจาก รัฐบาลจอมพลสฤษดิ์ ธนะรัชต์ เกิดความหวั่นเกรงว่าสภาพท้องถิ่นทุรกันดาร และความสัมพันธ์ที่เหินห่างระหว่างเจ้าหน้าที่ของรัฐ และประชาชนที่อาศัยอยู่ในท้องถิ่นเหล่านั้นเป็นทางทำให้ฝ่ายตรงกันข้ามถือโอกาสเข้ามาแทรกซึม โฆษณาชวนเชื่อ และตั้งฐานปฏิบัติการในประเทศไทย ดังนั้นเพื่อเสถียรภาพของรัฐบาลและความมั่นคงของประเทศ รัฐบาลจอมพลสฤษดิ์ ธนะรัชต์ จึงได้ริเริ่มการปรับปรุงท้องถิ่นทุรกันดารขึ้น ด้วยมีความมุ่งหวังที่จะให้ท้องถิ่นทุรกันดารเจริญในทุก ๆ ด้าน และในขณะเดียวกันประชาชนในท้องถิ่นเหล่านั้นจะมีฐานะ และสภาพความเป็นอยู่ดีขึ้น พร้อมกับมีศรัทธาเชื่อมั่น และไว้วางใจในรัฐบาลยิ่งขึ้นด้วย แต่เนื่องจากเป็นระยะแรกเริ่ม การดำเนินงานในขณะนั้นจึงมีลักษณะเป็นการช่วยเหลือและแก้ปัญหาเฉพาะหน้า แต่อย่างไรก็ตามรัฐบาลจอมพล สฤษดิ์ ธนะรัชต์ ก็ได้วางลู่ทางและกำหนดโครงการระยะยาว ที่จะให้ประชาชนในท้องถิ่นเหล่านั้นรู้จักช่วยตนเองโดยที่รัฐบาลจะให้ความช่วยเหลือทางด้านเทคนิควิชาการ และงบประมาณ ตลอดจนวัสดุอุปกรณ์ที่จำเป็น ทั้งนี้เพื่อให้ประชาชนในท้องถิ่นเหล่านั้นมีความสามารถพอที่จะพัฒนาด้วยตนเองต่อไปในวันข้างหน้า วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มุ่งศึกษา และวิเคราะห์ข้อเท็จจริงซึ่งเป็นแรงผลักดันที่ก่อให้เกิดการเริ่มต้นงานปรับปรุงท้องถิ่นทุรกันดารอย่างเป็นจริงเป็นจัง ในสมัยจอมพล สฤษดิ์ ธนะรัชต์ รวมทั้งศึกษาถึงหลักการและวิธีดำเนินงานของส่วนราชการต่าง ๆ ในระยะนั้น ตลอดจนติดตามผลงานและผลสะท้อนจากหลักการในช่วงนั้นด้วย ผลวิจัยสรุปได้ว่า การปรับปรุงท้องถิ่นทุรกันดารซึ่งริเริ่มในสมัย จอมพล สฤษดิ์ ธนะรัชต์ นั้นเท่าที่ได้ดำเนินงานมาจนถึงปัจจุบันนี้ ยังมิได้เป็นไปตามวัตถุประสงค์ที่รัฐบาล จอมพล สฤษดิ์ ธนะรัชต์ ได้วางไว้ ที่จะให้ท้องถิ่นทุรกันดารเจริญขึ้นในทุก ๆ ด้าน และประชาชนในท้องถิ่นเหล่านั้นมีขีดความสามารถที่จะพัฒนาด้วยตนเองต่อไปได้ ทั้งนี้จะเห็นได้ว่า การดำเนินงานในปัจจุบันนี้ยังคงเป็นเพียงการให้ความช่วยเหลือและแก้ปัญหาเฉพาะหน้าเป็นครั้งคราวเท่านั้น ปัญหาความขาดแคลน ความอดอยากและความกันดารของท้องถิ่นทุรกันดารส่วนใหญ่ยังคงมีอยู่