การศึกษากำลังเฉือนของเรซินในไดเร็คบอนด์เทคนิค

Abstract

วัตถุประสงค์ของการวิจัย เพื่อศึกษาสัดส่วนของเรซินที่ใช้บูรณะฟันซึ่งมีความหนืดและกำลังแรงเฉือนพอเหมาะในการทำไดเร็คบอนด์และศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างกำลังแรงเฉือนกับเวลา ความรู้ที่ได้จากการวิจัยครั้งนี้ จะทำให้ประหยัดค่าใช้จ่ายในการบำบัดรักษาทางทันตกรรมจัดฟัน เนื่องจากเรซินที่ใช้บูรณะฟันมีราคาถูกกว่าเรซินทางทันตกรรมจัดฟัน วิธีดำเนินการวิจัย กลุ่มตัวอย่างของการวิจัยแบ่งเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มแรกคือฟันกรามน้อยจำนวน 60 ซี่ ซึ่งถูกถอนมาจากผู้ป่วยภาควิชาทันตกรรมจัดฟัน คณะทันตแพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย กลุ่มที่สองคือฟันหน้าล่างของวัวจำนวน 360 ซี่ ซึ่งถอนจากวัวที่ถูกฆ่าจากโรงฆ่าสัตว์ กรุงเทพมหานคร ฟันทั้งหมดมีผิวเคลือบฟันและขนาดปกติ เรซินบูรณะฟันที่ใช้ในการวิจัยคือ Concise, Silar และ Adaptic ซึ่งดัดแปลงสัดส่วนของเรซินให้มีความหนืดพอเหมาะในการทำไดเร็คบอนด์เป็น diluted Concise, diluted Silar, diluted Adaptic ตามลำดับ กลุ่มตัวอย่างที่เป็นฟันคนใช้ศึกษากำลังแรงเฉือนของเรซินแต่ละชนิดที่ใช้ในการทำไดเร็คบอนด์เมื่อครบเวลา 24 ชั่วโมง สำหรับฟันวัวใช้ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างกำลังแรงเฉือนของเรซินแต่ละชนิดกับเวลาเมื่อครบ 24 ชั่วโมง 1 เดือน 2 เดือน และ 3 เดือนตามลำดับ สรุปผลการวิจัย 1. เรซินบูรณะฟันซึ่งดัดแปลงสัดส่วนให้มีความหนืดพอเหมาะในการทำไดเร็คบอนด์เทคนิคเท่ากับ diluted Concise(6) จะต้องผสมในสัดส่วนดังนี้ 1.1 Silar 1.1.1 Paste A จำนวน 15 กรัม+ resin A 13 หยด 1.1.2 Paste B จำนวน 15 กรัม + resin B 15 หยด ค่ากำลังแรงเฉือนเท่ากับ 109.805 กิโลกรัม/ตารางเซนติเมตร 1.2 Adaptic 1.2.1 Paste A จำนวน 14 กรัม + resin A 17 หยด 1.2.2 Paste B จำนวน 14 กรัม + resin B 21 หยด ค่ากำลังแรงเฉือนเท่ากับ 114.680 กิโลกรัม/ตารางเซนติเมตร 2. ไม่มีความแตกต่างระหว่างกำลังแรงเฉือนของเรซินแต่ละชนิดที่ศึกษาในฟันคน 3. ในฟันวัว 3.1 กำลังแรงเฉือนของ diluted Concise ไม่มีความแตกต่างกันในแต่ละช่วงเวลา 3.2 กำลังแรงเฉือนของ diluted Silar เมื่อครบ 24 ชั่วโมง แตกต่างกับค่าที่วัดเมื่อครบ 3 เดือน 3.3 กำลังแรงเฉือนของ diluted Adaptic ไม่มีความแตกต่างกันในแต่ละช่วงเวลา