ต้นทุนการผลิตไหมตามโครงการเร่งรัดการผลิต และจำหน่ายไหมในนิคมสร้างตนเอง ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

Abstract

โครงการ เร่งรัดการผลิตและจำหน่ายไหมในนิคมสร้างตนเอง เป็นโครงการพัฒนาชนบท อยู่ในความรับผิดชอบของกรมประชาสงเคราะห์ กระทรวงมหาดไทย มีวัตถุประสงค์เพื่อเพิ่มพูนรายได้ให้แก่สมาชิกนิคมสร้างตนเอง ลดปัญหาการว่างงานและการ ทำงานไม่เต็มที่ของสมาชิกนิคมฯ ลดอัตราการส่งเส้นไหมยืนเข้ามาใช้ในประเทศ ทั้งเป็นการส่งเสริมและสนับสนุนอุตสาหกรรมสาวไหมและทอผ้าไหม สาหรับเป้าหมายของโครงการคือ เพิ่มรายได้โดยการปลูกหม่อนเลี้ยงไหมแผนใหม่ ให้แก่สมาชิกนิคมสร้างตนเอง 13 แห่งในภาคตะวันออก เฉียงเหนือ 1,500 ครอบครัว มีรายไค้เฉลี่ยครอบครัวละ 12,000 – 15,000 บาทต่อปี โดยใช้งบประมาณทั้งสิ้น 122,853,600 บาท เป็นเงินกู้จากรัฐบาลสหรัฐอเมริกาและรัฐบาลไทยตั้งเงินงบประมาณสมทบ ระยะเวลาการดำเนินการ 6 ปี ตั้งแต่ปีงบประมาณ 2520 – 2525 วิทยานิพนธ์นี้เป็นการศึกษาต้นทุนการผลิตไหมของสมาชิกนิคมฯ ตามโครงการเร่งรัดการผลิตและจำหน่ายไหมในนิคมสร้างตนเอง การศึกษานี้แบ่งได้ 2 ขั้นตอน คือ การศึกษาเกี่ยวกับต้นทุนการผลิตหม่อนตามวิธีการแผนใหม่ และต้นทุนการผลิตรังไหม ทั้งได้วิเคราะห์ผลตอบแทนจากการลงทุน และวิเคราะห์จุดคุ้มทุนจากการเลี้ยงไหมแผนใหม่ ตามโครงการในการศึกษาเกี่ยวกับการผลิตหม่อนตามวิธีการแผนใหม่ ได้ศึกษาถึงขั้นตอนการปลูกหม่อน การจัดเตรียมแปลงหม่อนสำหรับการเลี้ยงไหม การบำรุงรักษาสวนหม่อน และการป้องกันโรคและแมลงศัตรูของหม่อน ในการศึกษาต้นทุนการผลิตรังไหมไค้ศึกษาถึงต้นทุนการผลิตใบหม่อนต่อกิโลกรัมด้วยเพี่อนำข้อมูลที่ได้มาคำนวณต้นทุนการผลิตรังไหมต่อรุ่นต่อกล่อง รวมทั้งวิเคราะห์ผลตอบแทนจากการลงทุนของสมาชิกนิคมฯ การศึกษาเกี่ยวกับต้นทุนการผลิตได้เลือกศึกษานิคมฯ ที่อยู่ในเขตจังหวัดติดต่อกัน แต่ผลผลิตและจำนวนสมาชิกแตกต่างกันมาก เนื่องจากการใช้พันธุ์ไหมแตกต่างกัน กล่าวคือนิคมฯ คำสร้อยใช้พันธุ์ไหมลูกผสมต่างประเทศซึ่งให้ผลผลิตรังไหมมากกว่านิคมฯลำโดมใหญ่ซึ่งใช้ไหมพันธุ์ลูกผสมในประเทศ ผลที่ได้จากการศึกษาและวิเคราะห์ทำให้ทราบว่าต้นทุนต่อไร่ของการผลิตใบหม่อนและต้นทุนต่อกิโลกรัมของการเลี้ยงไหมของนิคมฯลำโดมใหญ่สูงกว่าของนิคมฯคำสร้อย เนื่องจากสมาชิกนิคมฯลำโดมใหญ่ เลี้ยงไหมในแต่ละรุ่นเป็นจำนวนน้อยกว่าสมาชิกนิคมฯคำสร้อย มีผลทำให้ต้นทุนคงที่ต่อไร่ และต้นทุนรวมต่อกิโลกรัมของนิคมฯ ลำโดมใหญ่สูงกว่าต้นทุนคงที่ต่อไร่และต้นทุนรวมต่อกิโลกรัมของนิคมฯคำสร้อย สรุปผลจากการวิเคราะห์อัตราผลตอบแทนจากการลงทุนภายในของนิคมฯคำสร้อย 14.79% จึงเป็นนิคมฯที่ประสบความสำเร็จในการลงทุน ส่วนนิคมฯ ลำโดมใหญ่ไม่ประสบความสำเร็จในการลงทุน จากการศึกษาต้นทุนการปลูกหม่อนและเลี้ยงไหมของสมาชิกนิคมสร้างตนเอง ทั้ง 2 แห่ง ทำให้ทราบว่าปัจจัยที่มีผลต่อต้นทุนการทำสวนหม่อนได้แก่ การ เลือกทำเลในการปลูกหม่อน อัตราค่าแรง สภาพภูมิอากาศ และการบำรุงรักษา ส่วนปัจจัยที่มีผลต่อต้นทุนการเลี้ยงไหมได้แก่ การเลี้ยงไหมไม่เต็มกำลังการผลิต จำนวนครั้งในการเลี้ยงไหมในรอบ 1 ปีและพันธุ์ไหม ปัจจุบันการผลิตใบหม่อนของสมาชิกนิคมฯ มีปัญหาหลายด้านคือ ปัญหาผลผลิตใบหม่อนต่ำ ปัจจัยที่มีผลต่อผลผลิตใบหม่อนได้แก่ พันธุ์หม่อน การเตรียมดิน การบำรุงรักษาสวนหม่อน การตัดแต่งกิ่งหม่อน และโรครากเน่าของหม่อน ดังนั้นนิคมฯ จึงควรร่วมมือกับสมาชิกนิคมฯ ช่วยกันแก้ ปัญหาต่าง ๆ เพื่อเพิ่มผลผลิตใบหม่อนให้มีคุณภาพดีให้พอเพียงแก่การเลี้ยงไหม ส่วนการเลี้ยงไหม ของสมาชิกนิคมฯ มีปัญหาที่กำลังประสบอยู่ก็คือ สมาชิกนิคมฯ ไม่สามารถเลี้ยงไหมได้ครบปีละ 6 รุ่น ผลผลิตรังไหมอยู่ในระดับต่ำและไข่ไหมในประเทศคุณภาพไม่ได้มาตรฐาน ปัญหาเหล่านี้มีสาเหตุมาจากใบหม่อนไม่พอเลี้ยงไหม แรงงานไม่เพียงพอ การใช้พันธุ์ไหมที่มีคุณภาพไม่ได้มาตรฐานจะให้ผลผลิตต่ำ และสมาชิกนิคมไม่ไค้นำเทคนิคการเลี้ยงไหมแผนใหม่มาใช้แนวทางในการแก้ ไขปัญหา เหล่านี้อาจจะกระทำไค้โดยทางราชการ ให้สมาชิกนิคมฯ เลี้ยงไหมแผนใหม่อย่างจริงจังเพื่อยึดเป็นอาชีพหลักต่อไปในอนาคต