ผลของวิตามินอีต่อภาวะคาร์บอนิวสเทรสในผู้ป่วยไตวายระยะสุดท้าย ที่ได้รับการรักษาทดแทนด้วยการล้างช่องท้องอย่างถาวร

Abstract

ที่มาและเหตุผล: เนื่องจากผู้ป่วยไตวายระยะสุดท้ายที่ได้รับการรักษา ด้วยการล้างช่องท้องอย่างถาวรจะเกิด carbonyl stress ทำให้มีการสะสมของสาร RCOs และ AGEs มีผลให้ประสิทธิภาพในการขนส่งสารและน้ำของเยื่อบุช่องท้องผิดปกติ ทำให้ผู้ป่วยมีอัตราการเจ็บป่วยและอัตราการตายที่สูงขึ้น ดังนั้นจึงได้มีการศึกษาเพื่อยับยั้งการเกิด RCOs และ AGEs หลายวิธี โดยพบว่าวิตามินอีซึ่งเป็น antioxidant ที่มีผลข้างเคียงน้อยสามารถลดภาวะ carbonyl stress ในผู้ป่วยไตวายระยะสุดท้ายที่ได้รับการรักษาโดยการฟอกเลือด แต่ยังไม่มีการศึกษาในผู้ป่วย CAPD จึงเป็นที่มาของการศึกษานี้ วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาเปรียบเทียบระดับ RCOs ใน พลาสมา RCOsในน้ำยา dialysate ประสิทธิภาพในการขนส่งสาร และน้ำผ่านเยื่อบุช่องท้อง การสูญเสียอัลบูมินในน้ำยา dialysate ในผู้ป่วยไตวายระยะสุดท้ายที่ได้รับการรักษาด้วยการล้างช่องท้องอย่างถาวร ในโรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ก่อนและหลังการบริหารวิตามินอีทางปาก ตัวอย่างและวิธีการศึกษา: การศึกษานี้เป็นการวิจัยแบบทดลองในผู้ป่วยไตวายระยะสุดท้าย ที่ได้รับการรักษาด้วยการล้างช่องท้องอย่างถาวรทั้งสิ้นจำนวน 16 ราย โดยผู้ป่วยทุกรายจะรับประทานวิตามินอีขนาด 800 ยูนิต/วัน นาน 3 เดือน ทดสอบ modified PET หาระดับ RCOs ในพลาสมา RCOs ในน้ำยา dialysate และอัลบูมินในน้ำยา dialysate ก่อนรับประทานวิตามินอี หลังรับประทานวิตามินอีนาน 1.5, 3 เดือน และหลังหยุดรับประทานวิตามินอีนาน 1.5 เดือน ผลการศึกษา: การบริหารวิตามินอีทางปากในผู้ป่วยไตวายระยะสุดท้าย ที่ได้รับการรักษาด้วยการล้างช่องท้องอย่างถาวรมีผลข้างเคียงน้อย และไม่มีผลต่อการขนส่งสารผ่านเยื่อบุช่องท้อง การสูญเสียอัลบูมินในน้ำยา dialysate ปริมาณ net ultrafiltration ระดับ RCOs ในพลาสมาและในน้ำยา dialysate สรุป: การบริหารวิตามินอีทางปากไม่สามารถเปลี่ยนแปลงการขนส่งของสารและน้ำผ่าน เยื่อบุช่องท้อง และไม่มีผลในการลด carbonyl stress ในผู้ป่วยไตวายระยะสุดท้ายที่ได้รับการรักษาด้วยการล้างช่องท้องอย่างถาวร ซึ่งอาจเกิดจากปริมาณวิตามินอีที่ต่ำเกินไป ระยะเวลาในการให้วิตามินอีสั้นเกินไป หรือวิธีการให้วิตามินอีที่ไม่เหมาะสม