ปัญหาเกี่ยวกับชาวญวนในประเทศไทยตั้งแต่สมัยพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัวจนถึงสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (พ.ศ. 2367-2453)

Abstract

วัตถุประสงค์ในการเขียนวิทยานิพนธ์ฉบับนี้ คือ เพื่อศึกษาในเชิงประวัติศาสตร์เกี่ยวกับปัญหาทางด้านการเมืองการปกครอง ซึ่งสืบเนื่องจากชาวญวนในประเทศไทยในช่วงระยะเวลาตั้งแต่สมัยพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัวจนถึงพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (พ.ศ. 2367-2453) โดยเฉพาะอย่างยิ่งปัญหาชาวญวนในรัชกาลที่ 5 ซึ่งสร้างความกระทบกระเทือนอย่างยิ่งต่ออธิปไตยและบูรณะภาพของประเทศไทยในขณะนั้น เนื้อหาของวิทยานิพนธ์แบ่งออกเป็น 5 บท ไม่นับรวมบทนำและบทสรุป บทนำเป็นการอธิบายความสำคัญของเรื่อง วัตถุประสงค์และประโยชน์ในการค้นคว้าวิจัย ขอบเขตและอุปสรรคในการวิจัย วิธีดำเนินการค้นคว้า และคำชี้แจงบางประการ ในบทที่ 1 กล่าวถึงสาเหตุที่กำหนดให้ชาวญวนต้องอพยพออกจากประเทศของตน และปัจจัยที่สนับสนุนให้ชาวญวนเลือกเดินทางเข้ามาอาศัยพักพิงและตั้งหลักแหล่งในเมืองไทย ตั้งแต่ปลายสมัยกรุงศรีอยุธยา จนถึงรัชกาลที่ 5 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ บทที่ 2 แสดงทัศนะของรัฐบาลไทยต่อชาวญวนที่อพยพเข้ามา ซึ่งมีผลต่อลักษณะการจัดวางระเบียบวิธีปกครองชาวญวนในไทย ตลอดจนปัญหาที่เกิดจากวิธีปกครองที่ล้าสมัยและบกพร่องหละหลวม บทที่ 3 และบทที่ 4 กล่าวโดยละเอียดถึงปัญหาทางด้านการเมืองการปกครองในรัชกาลที่ 4 และที่ 5 ซึ่งชาวญวนเป็นปัจจัยเกี่ยวข้องในฐานะที่เป็นชนกลุ่มน้อย และเป็นกองกำลังจำนวนหนึ่งของประเทศ และปัญหาที่ชาวญวนในไทยกลายเป็นเครื่องมือสำคัญของประเทศจักรวรรดินิยมฝรั่งเศส ในการขยายเขตอาณานิคมมาทางดินแดนลาวและเขมรทางภาคตะวันออกของประเทศไทย ปัญหานี้ยุติลงในที่สุด ด้วยการที่ไทยยอมสูญเสียมณฑลบูรพาให้แก่ฝรั่งเศสไป และฝรั่งเศสได้ตกลงยกเลิกสิทธิสภาพนอกอาณาเขตเหนือคนเอเชียในบังคับฝรั่งเศส ซึ่งรวมทั้งคนญวนทั้งหมดในประเทศไทยในบทสุดท้าย เป็นการศึกษาชาวญวนในประเทศไทยทางด้านเศรษฐกิจ สังคม วัฒนธรรม และการสมานลักษณ์กับหมู่คนไทย