Please use this identifier to cite or link to this item:
https://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/2453
Title: | ผลของยาไพโอกลิตาโซนต่อปริมาณทีจีเอฟเบตาในปัสสาวะของผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 ที่มีแมคโครอัลบูมินนูเรีย |
Other Titles: | Effect of pioglitazone on urinary transforming growth factor-beta in type 2 diabetic patients with macroalbuminuria |
Authors: | พิสุทธิ์ กตเวทิน |
Advisors: | สมชาย เอี่ยมอ่อง สมพงษ์ สุวรรณวลัยกร |
Other author: | จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะแพทยศาสตร์ |
Subjects: | เบาหวาน -- ผู้ป่วย เบาหวาน -- การรักษาด้วยยา |
Issue Date: | 2546 |
Publisher: | จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย |
Abstract: | ความเป็นมา ปริมาณทีจีเอฟเบตาในปัสสาวะมีความสัมพันธ์กับความเสื่อมของไตเนื่องจากโรคไตจากเบาหวาน มีการศึกษาในผู้ป่วยเบาหวานที่มีโรคไตจากเบาหวานในระยะไมโครอัลบูมินนูเรียพบว่ายาในกลุ่มไธอะโซลิดีนไดโอนสามารถลดปริมาณโปรตีนในปัสสาวะได้ วัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาผลของยาไพโอกลิตาโซนซึ่งเป็นยาในกลุ่มไธอะโซลิดีนไดโอนต่อปริมาณทีจีเอฟเบตาในปัสสาวะของผู้ป่วยเบาหวานที่มีโรคไตจากเบาหวานในระยะแมคโครอัลบูมินนูเรีย วิธีการศึกษา ผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 ที่มีปริมาณโปรตีนในปัสสาวะมากกว่า 500 มิลลิกรัมต่อวัน จำนวน 30 รายถูกแบ่งออกเป็น 2 กลุ่มโดยการสุ่ม กลุ่มแรกได้รับยาไพโอกลิตาโซนในขนาด 30 มิลลิกรัมต่อวัน กลุ่มที่ 2 ได้รับยาหลอก โดยทำการศึกษาเป็นเวลา 12 สัปดาห์ ผลการศึกษา ผู้ป่วยทั้ง 2 กลุ่มมีการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดและความดันโลหิตไม่แตกต่างกัน ปริมาณทีจีเอฟเบตาในปัสสาวะของผู้ป่วยในกลุ่มที่ได้รับยาไพโอกลิตาโซนลดลงร้อยละ 47.8 ซึ่งแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p=0.011) จากผู้ป่วยที่ได้รับยาหลอกซึ่งมีปริมาณทีจีเอฟเบตาในปัสสาวะเพิ่มขึ้นร้อยละ 59.7 ผู้ป่วยในกลุ่มที่ได้รับยาไพโอกลิตาโซนมีปริมาณโปรตีนในปัสสาวะลดลงจาก 1.64 เป็น 0.98 กรัมต่อวัน หรือ ลดลงร้อยละ 40.1 ซึ่งแตกต่างจากผู้ป่วยในกลุ่มที่ได้รับยาหลอกที่ปริมาณโปรตีนในปัสสาวะเพิ่มขึ้นร้อยละ 4.3 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p=0.016) สรุป นอกจากผลในการลดระดับน้ำตาลในเลือดแล้วยาไพโอกลิตาโซนยังสามารถลดปริมาณทีจีเอฟเบตาและปริมาณโปรตีนในปัสสาวะได้ ในผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 ที่มีโรคไตจากเบาหวาน |
Other Abstract: | Background: Urinary excretion of transforming growth factor-beta (TGF-beta) are associated with progression of diabetic nephropathy (DN). Thiazolidinediones could reduce urinary protein excretion in patients with microalbuminuric DN. Objective: To evaluate the effect of pioglitazone, a thiazolidinedione, on urinary TGF- beta excretions in type 2 diabetic patients with macroalbuminuria. Methods: Patients with type 2 diabetes with macroalbuminuria (albuminuria > 300 mg/d or proteinuria > 500 mg/d) were randomly assigned to receive pioglitazone (30mg/d, n=14) or placebo (n=16), for 12 weeks. Results: Glycemic control and blood pressure in both groups were not significantly different. Urinary TGF- beta excretion was decreased by 47.8% in the pioglitazone group but was elevated by 59.7% in the placebo group (p=0.011). Urinary protein excretion in the pioglitazone group was reduced from 1.64 to 0.98 gram/day (g/d), or 40.1% which was significantly different (p=0.016) from the 4.3% increase (from 1.72 to 1.80 g/d)in the placebo group. Conclusions: Besides the effectiveness in blood sugar control, pioglitazone could salutarily reduce urinary TGF- beta excretion and proteinuria in type 2 diabetic patients with macroalbuminuria |
Description: | วิทยานิพนธ์ (วท.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2546 |
Degree Name: | วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต |
Degree Level: | ปริญญาโท |
Degree Discipline: | อายุรศาสตร์ |
URI: | http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/2453 |
ISBN: | 9741742665 |
Type: | Thesis |
Appears in Collections: | Med - Theses |
Items in DSpace are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.