การศึกษาเชิงวิเคราะห์นวนิยายของ ก.สุรางคนางค์

Abstract

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ มุ่งศึกษาวิเคราะห์นวนิยายของ ก.สุรางคนางค์ ในด้านเนื้อหาและรูปแบบ โดยเน้นศึกษาองค์ประกอบด้าน แนวคิด ตัวละคร และกลวิธีการประพันธ์ เพื่อทราบถึงพัฒนาการของนวนิยายของ ก.สุรางคนางค์ ผลการวิจัยสรุปได้ว่า ก.สุรางคนางค์ เป็นนักเขียนนวนิยายที่มีความสามารถในการเสนอแนวคิดและสร้างตัวละคร แนวคิดสำคัญในนวนิยายของ ก.สุรางคนางค์ ได้แก่ แนวคิดเกี่ยวกับความรัก แนวคิดเกี่ยวกับการเลือกคู่ครองและการแต่งงาน แนวคิดเกี่ยวกับปัญหาครอบครัว แนวคิดเกี่ยวกับหลักกการในการดำเนินชีวิต และแนวคิดเกี่ยวกับผู้หญิง ก.สุรางคนางค์ นิยมสร้างตัวละครจำนวนมากในนวนิยายของเธอ และให้ความสำคัญกับตัวละครเอกฝ่ายหญิงมากที่สุด ตัวละครเอกฝ่ายชายจะมีบทบาทรอง ส่วนตัวละครฝ่ายปฏิปักษ์และตัวละครอื่นๆ มีบทบาทเป็นตัวประกอบเท่านั้น นอกจากนี้ ก.สุรางคนางค์ ยังมีกลวิธีการประพันธ์โดยการบรรยายเล่าเรื่องอย่างละเอียด และสามารถใช้กลวิธีการดำเนินเรื่องหลายแบบ ทำให้นวนิยายของเธอน่าสนใจ จากการศึกษาองค์ประกอบดังกล่าวทำให้มองเห็นพัฒนาการของนวนิยายของ ก.สุรางคนางค์ ได้เป็น 2 ลักษณะ คือ ในระยะแรก (ก่อน พ.ศ. 2493) ก.สุรางคนางค์ เสนอนวนิยายสะท้อนชีวิตครอบครัวที่เน้นแนวคิดเป็นสำคัญ ต่อมา (หลัง พ.ศ. 2493) เปลี่ยนแนวการเขียนเป็นนวนิยายประเภทรักสุขที่เน้นความบันเทิงมากกว่าแนวคิด