ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคล ความพึงพอใจในบทบาทการดูแลเด็ก การรับรู้ภาวะสุขภาพการสนับสนุนทางสังคม กับความผาสุกของผู้สูงอายุ เขตกรุงเทพมหานคร

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความผาสุก ความพึงพอใจในบทบาทการดูแลเด็ก การรับรู้ภาวะสุขภาพ การสนับสนุนทางสังคมของผู้สูงอายุที่ดูแลเด็ก เขตกรุงเทพมหานคร และศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคล ความพึงพอใจในบทบาทการดูแลเด็ก การรับรู้ภาวะสุขภาพ การสนับสนุนทางสังคมกับความผาสุกของผู้สูงอายุ เขตกรุงเทพมหานคร กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้สูงอายุในเขตกรุงเทพมหานคร ที่ทำหน้าที่ดูแลเด็ก จำนวน 130 คน เลือกโดยการสุ่มอย่างง่ายจากศูนย์บริการสาธาณสุขจำนวน 13 แห่ง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย แบบสอบถามความพึงพอใจในบทบาทการดูแลเด็ก การรับรู้ภาวะสุขภาพ การสนับสนุนทางสังคม และแบบสอบถามความผาสุก เครื่องมือผ่านการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาโดยผู้ทรงคุณวุฒิและมีค่าความเที่ยงเท่ากับ .82, .73, .89และ .88 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สันสถิติทดสอบไคสแควร์และค่าสัมประสิทธิ์การจรณ์ ผลการวิจัยพบว่า 1.ความผาสุกของผู้สูงอายุอยู่ในระดับสูง ความพึงพอใจในบทบาทการดูแลเด็กและการสนับสนุนทางสังคมอยู่ในระดับมาก ส่วนการรับรู้ภาวะสุขภาพอยู่ในระดับปานกลาง 2.เศรษฐานะ ความพึงพอใจในบทบาทการดูแลเด็ก การรับรู้ภาวะสุขภาพ การสนับสนุนทางสังคมมีความสัมพันธ์กับความผาสุกของผู้สูงอายุ เขตกรุงเทพมหานคร อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ส่วน เพศ ระดับการศึกษา สถานภาพสมรส มีความสัมพันธ์กับความผาสุกของผู้สูงอายุ เขตกรุงเทพมหานคร อย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05