ความสัมพันธ์ของซีเอจีไตรนิวคลีโอไทด์ที่ซ้ำในยีนอะแทกซิน-1 กับความรุนแรงของโรคไปโนซีรีเบลลาอะแทกเซีย แบบที่ 1

Abstract

โรค Spinocerebellar ataxia type I จัดอยู่ในกลุ่ม autosomal dominant cerebellar ataxia type I (ADCA I) ลักษณะการถ่ายทอดเป็นยีนเด่น โดยมีการเสื่อมของระบบประสาท การสูญเสียเซลล์ประสาทในส่วนที่เป็นซีรีเบลลัม brain stem และ spinnocerebellar tracts ยิน SCA1 หรือยีน ataxin-1 อยู่บนโครโมโซมแท่งที่ 6p 22-23 ลักษณะในการมิวเตชั่น พบว่าจะมีการเพิ่มของไตรนิวคลีโอไทด์ที่ซ้ำ ในคนปกติจะมีลำดับเบส CAG อยู่ในช่วง 6-39 ซ้ำ แต่ในผู้ป่วย SCA1 จะมีลำดับเบส CAG ที่ซ้ำมากกว่า 40 ซ้ำขึ้นไป ในการศึกษาครั้งนี้ พบว่าลักษณะอาการทางคลีนิคของผู้ป่วยในคนไทย มักมีลักษณะอาการทางคลีกนิคที่แสดงออกมาให้เห็น คือ มีการเดินเซ มี cerebellar signs ตาของผู้ป่วยจะมีการกระตุก พูดแบบตะกุกตะกัก และมีอาการสำลักน้ำหรือกลืนอาหารลำบาก นอกจากนั้นพบว่าผู้ป่วยบางรายมีอาการ tandem gait มีการเพิ่มของ deep tendon reflexes พบผู้ป่วย SCA1 และสมาชิกในครอบครัวของผู้ป่วยที่มีความผิกปกติ 54 ราย จากจำนวนทั้งสิ้น 200 รายใน 79 ครอบครัว ซึ่งมีจำนวนซ้ำของลำดับเบส CAG ตามที่ได้คาดหมายไว้ อายุที่เริ่มแสดงอาการ และความรุนแรงของโรค SCA1 มีความสัมพันธ์กัน กล่าวคือ จำนวนซ้ำของเบส CAG จะมีความสัมพันธ์แบบผกผันกับอายุเริ่มแสดงอาการ แต่พบความสัมพันธ์โดยตรงระหว่างจำนวนซ้ำของระดับเบส CAG กับความรุนแรงของการแสดงออกทางคลีนิคของโรค SCA1 ยกเว้นอาการ cerebellar signs