การฝึกอบรมผู้ช่วยครูสอนเด็กชาวเขาในการสอนวิชาการฟังและการพูดภาษาไทย

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีจุดประสงค์เพื่อทดลองฝึกอบรมครูช่วยสอนชาวเขาให้มีความสามารถในการสอนการฟังและการพูดภาษาไทยแก่เด็กชาวเขา และเพื่อทดลองใช้แบบเรียนวิชาภาษาไทย ของแผนกวิชาประถมศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ หลักสูตรพิเศษ หนังสือแบบเรียน บทเรียนประกอบ หนังสือแบบเรียน คู่มือครู แบบทดสอบ แบบประเมินผลการฝึกสอน แบบนิเทศการฝึกสอน แบบปรนัย แบบประเมินผลหนังสือแบบเรียน และวิธีสอนการฟังและการพูดภาษาไทยตามแนวของโครงการทดลอง โดยนำเครื่องมือในการวิจัยไปทดลองฝึกอบรมกับตัวอย่างประชากรที่เป็นชาวเขา จำนวน ๕๕ คน ณ ศูนย์พัฒนาและสงเคราะห์ชาวเขา จังหวัดแม่ฮ่องสอน ข้อมูลในการวิจัยเก็บรวบรวมจากคะแนนการทดสอบก่อนและหลังการฝึกอบรม คะแนนแบบฝึกหัด คะแนนการฝึกสอน ผลการวิจัย 1. พัฒนาการของผู้เข้ารับการอบรมด้านวิชาการและความสามารถในการฝึกสอนอยู่ในเกณฑ์ดีเป็นที่น่าพอใจ 2. ความแตกต่างระหว่างคะแนนเฉลี่ยก่อนและหลังการฝึกอบรมมีนัยสำคัญที่ระดับ .01 และคะแนนเฉลี่ยหลังการฝึกอบรมเพิ่มขึ้นจากก่อนการฝึกอบรมเป็น 3.60 นับว่าการวิจัยครั้งนี้เป็นไปตามสมมุติฐานและการฝึกอบรมมีประสิทธิภาพ 3. ความสัมพันธ์ระหว่างสัมฤทธิผลด้านวิชาการและความสามารถในการฝึกสอนมีค่าสัมประสิทธิสหสัมพันธ์เป็น .89 ที่ระดับความมีนัยสำคัญ .01 แสดงว่าสัมฤทธิผลด้านวิชาการและความสามารถในการฝึกสอนมีความสัมพันธ์กันในเชิงนิมาน 4. พื้นฐานการศึกษา และสภาพของผู้รับการอบรม ไม่มีอิทธิพลต่อความมั่นในใจในการสอน กล่าวคือ จากผลการวิเคราะห์ค่าไคสแควร์ (χ2) ของการทดสอบความมั่นใจในการสอนของผู้รับการอบรมไม่มีนัยสำคัญที่ระดับ .01 5. ผู้รับการอบรมมีความเข้าใจเนื้อหาวิชาการในหนังสือแบบเรียนวิชาภาษาไทย (ฟัง-พูด) ที่กำหนดให้อยู่ในเกณฑ์ดี นับได้ว่าเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ใช้ได้ผลดี มีประสิทธิภาพ ผู้รับการอบรมมีความสามารถสอนการฟังและการพูดภาษาไทยได้ การวิจัยประสบผลสำเร็จตามความมุ่งหมาย