เพศสัมพันธ์ในสายเลือด : ตรรกแห่งการต่อต้านขัดขืน

Abstract

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อทราบถึงสาเหตุของการระบุว่าเพศสัมพันธ์ในสายเลือดเป็นพฤติกรรมที่ผิด ว่าเป็นความผิดโดยสาระของพฤติกรรมหรือเป็นเพราะถูกวาทกรรมกระแสหลักเข้ากระทำ ตลอดจนมุ่งศึกษาผู้มีพฤติกรรมเพศสัมพันธ์ในสายเลือดว่า มีตรรกะอะไรหรือไม่ในการอธิบายและสร้างความชอบธรรมให้กับการกระทำของตน โดยศึกษาเฉพาะกรณีที่เกิดจากความยินยอมของทั้งสองฝ่าย จำนวน 5 กรณี เป็นความสัมพันธ์ระหว่างพ่อกับลูกสาว 3 กรณี พี่ชายกับน้องสาว 1 กรณีและพี่สาวกับน้องชาย 1 กรณี โดยใช้วิธีการศึกษาวาทกรรมร่วมกับการศึกษาแนวชาติพันธุ์ ผลการศึกษาพบว่า เพศสัมพันธ์ในสายเลือดเป็นการกระทำที่ผิดเพราะถูกกระทำจากวาทกรรมทางเพศกระแสหลัก และในทุกฝ่ายจากกรณีศึกษาล้วนมีตรรกแห่งการต่อต้านขัดขืนรองรับความชอบธรรมให้กับพฤติกรรมของตนทั้งสิ้น โดยมีตรรกะชุดใดชุดหนึ่งหรือมากกว่าในเรื่องที่ว่าด้วยความรัก ว่าด้วยเวรกรรม ว่าด้วยความมีเหตุผล และ/หรือว่าด้วยเกณฑ์มาตรฐานชี้วัดความปกติ ซึ่งมี 3 กรณีที่ใช้ความรุนแรงในช่วงแรกเพื่อให้การมีเพศสัมพันธ์บรรลุผล มีเพียงกรณีเดียวที่เกิดขึ้นโดยปราศจากการใช้อำนาจเข้ากระทำ ส่วนอีกหนึ่งกรณีเป็นการกระทำที่ไม่มีความชัดเจนพอ จึงไม่สามารถสรุปได้ว่าเป็นการใช้ความรุนแรงหรือไม่ ในส่วนของปฏิบัติการของตรรกแห่งการต่อต้านขัดขืน จะมีทั้งการเลือกหยิบ และการสร้างใหม่ในเรื่องของเนื้อหา และมีทั้งการปิดล้อมและเปิดขยายตรรกแห่งการต่อต้านขัดขืนนั้น ซึ่งจะเกิดขึ้นได้ในสามระดับ คือ ระดับปัจเจกบุคคล ระหว่างบุคคลที่เป็นเป้าหมาย และระหว่างบุคคลที่เป็นบุคคลอื่น นอกจากนี้ยังพบการสร้างคำใหม่และการทำลายคำเก่าเพื่อสร้างอัตลักษณ์และใช้อธิบายพฤติกรรมของตน ผลจากการแสดงพฤติกรรมต่อต้านขัดขืนของกรณีศึกษาทั้งหมด สามารถแยกออกได้เป็นสองลักษณะ คือการสยบ-ยอมต่ออำนาจกระแสหลักกับการสงบ-นิ่งเพื่อดำเนินพฤติกรรมทางเพศของตนต่อไปโดยไม่ให้ความสนใจต่อปฏิบัติการแห่งอำนาจของวาทกรรมกระแสหลัก