ความสามารถในการรับกำลังประชากร ของจังหวัดสุราษฎร์ธานี

Abstract

จังหวัดสุราษฎร์ธานีเป็นจังหวัดปิดมานานเนื่องจากในอดีตติดต่อกับจังหวัดอื่น ๆ ในภาคใต้ได้โดยทางรถไฟแต่เพียงทางเดียว เพิ่งมีทางรถยนต์ติดต่อกับจังหวัดอื่น ๆ ได้ในปี 2521 จังหวัดสุราษฎร์ธานีมีพื้นที่มากที่สุดในภาคใต้ มีพื้นที่ 13,802.14 ตารางกิโลเมตร ในปี 2520 มีความหนาแน่นประชากร 41 คนต่อตารางกิโลเมตร ในขณะที่ความหนาแน่นถัวเฉลี่ยของภาคใต้ 77 คนต่อตารางกิโลเมตร ซึ่งความหนาแน่นประชากรของจังหวัดสุราศฎร์ธานียังต่ำกว่าค่าความหนาแน่นเฉลี่ยของภาคอยู่มาก นอกจากนี้ยังเป็นจังหวัดที่มีทรัพยากรธรรมชาติที่อุดมสมบูรณ์ เช่น ป่าไม้ แหล่งแร่ แหล่งประมง และแหล่งท่องเที่ยว ด้วยเหตุนี้จึงคาดว่าจะมีจำนวนประชากรอพยพเข้ามากยิ่งขึ้นเนื่องจากเส้นทางคมนาคมและความอุดมสมบูรณ์ของพื้นที่ จึงได้ศึกษาเพื่อใช้วางแผนในการรับจำนวนประชากรโดยเฉพาะการประกอบอาชีพในด้านกสิกรรมว่าควรจะมีประชากรเท่าใดที่ความจุของพื้นที่สามารถรับได้ โดยให้มีความสอดคล้องและสมดุลย์กันระหว่างทรัพยากรธรรมชาติ และจำนวนประชากรในพื้นที่ จึงแยกวัตถุประสงค์ออกได้เป็น 2 ประการ คือ 1. ความสามารถในการรับจำนวนประชากร เนื่องจากศักย์ในการผลิตของพื้นที่ ในระดับค่าใช้จ่ายครัวเรือนถัวเฉลี่ยของภาคใต้ 1.1 ความสามารถในการรับจำนวนประชากร เนื่องจากมูลค่าจากผลผลิตสาขาเกษตรกรรม เหมืองแร่ อุตสาหกรรม และจากรัฐบาลในอำเภอต่าง ๆ 1.2 ความสามารถในการรับจำนวนประชากรสูงสุดของพื้นที่โดยเฉพาะการกสิกรรม 2. เพื่อต้องการทราบว่า ประชากรในอาชีพเศรษฐกิจหลัก สามารถเลี้ยงประชากรในอาชีพเศรษฐกิจรอง (อาชีพพึ่งพา) ได้เป็นจำนวนเท่าใด ในการศึกษาจึงได้แยกการศึกษาออกเป็น 3 สาขาด้วยกัน คือ ก. การเกษตรกรรม ( Primary Sector ) ซึ่งประกอบด้วยกสิกรรม ปสุสัตว์ ประมง และ ป่าไม้ ข. เหมืองแร่และอุตสาหกรรม ( Secondary Sector) ซึ่งประกอบด้วยการทำเหมืองแร่ และอุตสาหกรรมฐานในจังหวัด ค. รายได้ของข้าราชการ ลูกจ้างและพนักงานรัฐวิสาหกิจ ( Tertiary Sector ) ซึ่งรัฐบาลส่วนกลางจ่ายให้ ในการวิเคราะห์เพื่อให้ได้คำตอบในข้อ 1.1 ได้ โดยนำกำไรสุทธิของผู้ประกอบการในแต่ละสาขา หารด้วยค่าไช้จ่ายครัวเรือน ได้เป็นจำนวนครัวเรือนที่สามารถรับได้ ในแต่ละสาขาของอำเภอต่าง ๆ และในข้อ 1.2 โดยใช้สูตรในการคำนวณ คือ จำนวนครัวเรือนที่สามรถรับได้สูงสุด = (พื้นที่กสิกรรม x ผลกำไรต่อไร่)/ค่าใช้จ่ายครัวเรือน จากผลการศึกษาได้ว่า แต่ละอำเภอมีความสามารถรับจำนวนประชากรแตกต่างกัน และความสามารถในการรับจำนวนประชากรสูงสุด ( Ultimate) เมื่อใช้พื้นที่กสิกรรมเต็มที่จะรับได้ 190,219 ครัวเรือน ซึ่งเพิ่มจากครัวเรือนปี 2520 เป็นจำนวน 111,572 ครัวเรือน สำหรับการวิเคราะห์เพื่อผลในข้อที่ 2 โดยนำรายจ่ายทั้งในด้านการลงทุนและในการอุปโภคของประชากรในอาชีพเศรษฐกิจหลัก ซึ่งส่วนหนึ่งจะตกเป็นกำไรของพ่อค้าบริการ (อาชีพพึ่งพา) และเงินจำนวนนี้ คือ เงินที่ประชากรอาชีพค้าบริการนำไปใช้จ่ายเป็นเงินหมุนเวียนในตลาดการค้ารอบที่ 2 จากการวิเคราะห์สรุปได้ว่า ประชากรในอาชีพเศรษฐกิจหลักสามารถเลี้ยงประชากรในอาชีพเศรษฐกิจรองได้ ร้อยละ 11.80 นั่นคือ ค่าใช้จ่ายจากประชากรอาชีพเศรษฐกิจหลัก 100 คน จะเลี้ยงประชากรในอาชีพเศรษฐกิจรองได้ 11.80 คน จากผลสรุปในข้อ 5.1 ได้นำมาใช้ในการวางแผนพัฒนาจังหวัด เพื่อจัดลำดับความเร่งด่วนในการพัฒนาพื้นที่ยากจนในเขตชนบทของจังหวัดสุราษฎร์ธานี ทั้งนี้ เพื่อให้สอดคล้องกับแนวทางและเป้าหมายของแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 5