การแพร่กระจายข้อมูลข่าวสารของอุตสาหกรรมและความสามาระในการคาดการณ์อัตรผลตอบแทนของตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย

Abstract

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ศึกษาบทบาทของการส่งผ่านข้อมูลข่าวสารอย่างค่อยเป็นค่อยไปต่อความสัมพันธ์แบบชี้นำของอัตราผลตอบแทนระหว่างกลุ่มหุ้นสามัญในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย โดยวิเคราะห์ลักษณะของข่าวดีและข่าวร้ายที่มีผลต่อความรวดเร็วในการส่งผ่านข่าวสารระหว่างกลุ่มหุ้นสามัญขนาดใหญ่และเล็กรวมถึงแยกพิจารณากระบวนการส่งผ่านข่าวสารออกเป็นภายในอุตสาหกรรมและระหว่างอุตสาหกรรม ตลอดจนเชื่อมโยงแนวคิดของการส่งผ่านข้อมูลเชิงพื้นฐานทางเศรษฐกิจอย่างค่อยเป็นค่อยไปในการศึกษาหาความสัมพันธ์แบบชี้นำระหว่างผลตอบแทนของอุตสาหกรรมและตลาดหลักทรัพย์ ในช่วงระยะเวลาตั้งแต่ปี พ.ศ 2537 จนกระทั่งถึงปี พ.ศ 2547 วิธีการวิจัยใช้การวิเคราะห์ความถดถอยโดยวิธีกำลังสองน้อยที่สุดประกอบกับตัวแปรหุ่นเพื่อแยกศึกษาลักษณะของข่าวดีและข่าวร้ายในการส่งผ่านข่าวสารจากบริษัทใหญ่สู่บริษัทเล็ก รวมทั้งใช้ตัวแบบ VAR (Vector Auto Regressive) ในการวิเคราะห์ถึงปัจจัยของการส่งผ่านข้อมูลข่าวสารภายในและภายนอกอุตสาหกรรมตลอดจนใช้วิธีกำลังสองน้อยที่สุดในการศึกษาความสัมพันธ์แบบชี้นำระหว่างผลตอบแทนของอุตสาหกรรมและตลาดหลักทรัพย์รวมถึงใช้วิธีกำลังสองน้อยที่สุดและ GMM (General Method of Movement) เพื่อทดสอบว่ากระบวนการส่งผ่านข้อมูลเชิงพื้นฐานทางเศรษฐกิจอย่างค่อยเป็นค่อยไปเป็นปัจจัยกำหนดความสัมพันธ์แบบชี้นำระหว่างผลตอบแทนของอุตสาหกรรมและตลาดหลักทรัพย์หรือไม่ ผลการศึกษาพบว่าระดับความเร็วในการส่งผ่านข่าวดีและข่าวร้ายจากบริษัทใหญ่สู่บริษัทเล็กเป็นไปในลักษณะที่ใกล้เคียงกัน นอกจากนั้นบทบาทของการส่งผ่านข้อมูลข่าวสารภายในอุตสาหกรรมยังเป็นปัจจัยสำคัญที่กำหนดความสัมพันธ์แบบชี้นำของผลตอบแทนระหว่างกลุ่มหุ้นสามัญขนาดใหญ่และเล็ก สำหรับการศึกษาถึงความสัมพันธ์แบบชี้นำระหว่างผลตอบแทนของอุตสาหกรรมและตลาดทรัพย์พบว่าผลตอบแทนของอุตสาหกรรมบางรายสามารถชี้นำผลตอบแทนของตลาดหลักทรัพย์ได้นานถึง 3 เดือนและในทางกลับกันมีผลตอบแทนของอุตสาหกรรมบางรายถูกชี้นำจากผลตอบแทนของตลาดหลักทรัพย์นานถึง 2 เดือน ซึ่งสอดคล้องตามแนวคิดของการส่งผ่านข้อมูลเชิงพื้นฐานทางเศรษฐกิจอย่างค่อยเป็นค่อยไประหว่างกลุ่มอุตสาหกรรมเมื่อพิจารณาจากผลการทดสอบโดยใช้วิธีกำลังสองน้อยที่สุดและ GMM