การพัฒนาบุคลากรในวิทยาลัยเทคโนโลยีและอาชีวศึกษา ในเขตกรุงเทพมหานคร

Abstract

วัตถุประสงค์ของการวิจัย เพื่อศึกษาสภาพการพัฒนาที่ปฏิบัติอยู่จริง และควรปฏิบัติ รวมทั้งศึกษาปัญหาและอุปสรรคที่เกิดขึ้นในการพัฒนาบุคลากรในวิทยาลัยเทคโนโลยีและอาชีวศึกษา ในเขตกรุงเทพมหานคร วิธีดำเนินการวิจัย ประชากรที่ใช้ในการวิจัยคือ ผู้บริหารและผู้ปฏิบัติการสอนจากทั้ง 11 วิทยาเขต ของวิทยาลัยเทคโนโลยีและอาชีวศึกษาในเขตกรุงเทพมหานคร โดยแบ่งเป็น 2 กลุ่ม คือ อาจารย์ผู้บริหารจำนวน 47 คน และอาจารย์ผู้ปฏิบัติการสอนโดยสุ่มตัวอย่างมาจำนวน 173 คน เครื่องมือที่ใช้ในการรวบรวมข้อมูลเป็นแบบมาตรส่วนประเมินค่า และคำถามปลายเปิด ซึ่งผู้วิจัยสร้างขึ้น โดยเป็นผู้เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยตนเอง การวิเคราะห์ข้อมูลใช้การคำนวณหาคำร้อยละค่ามัชฌิมเลขคณิต ค่าความเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าที-เทสท์ (t-test) โดยทดสอบความมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ 0.05 ผลการวิจัย ทั้งผู้บริหารและผู้ปฏิบัติการสอนมีความเห็นสอดคล้องกันในด้านการปฐมนิเทศ การฝึกอบรม หรือประชุมเชิงปฏิบัติการ การเผยแพร่ข่าวสารทางวิชาการ การจัดสัปดาห์ทางวิชาการ และการศึกษาดูงานและสังเกตวิธีทำงานว่ายังมีการปฏิบัติอยู่จริงในเกณฑ์น้อย และเห็นว่าควรจะได้รับการสนับสนุนการพัฒนาให้มากที่สุด แต่ขัดแย้งกันในด้านการสัมมนาทางวิชาการ การส่งเสริมให้มีการศึกษาต่อ และการแต่งตั้งโยกย้ายสับเปลี่ยนหน้าที่การงาน โดยผู้บริหารมีความเห็นว่า การพัฒนาที่ปฏิบัติอยู่จริงนั้นมากอยู่แล้ว แต่ผู้ปฏิบัติการสอนเห็นว่า ยังปฏิบัติจริงน้อยอยู่ อย่างไรก็ดีทั่งสองกลุ่มมีความเห็นว่า ควรได้รับการสนับสนุนให้มีการพัฒนามากที่สุด ปัญหาและอุปสรรคที่เกิดขึ้นในการพัฒนาบุคลากร จากการศึกษาครั้งนี้พบว่า ส่วนใหญ่เกิดจากการขาดงบประมาณ ขาดกำลังคน และเวลาไม่อำนวย เนื่องจากการสอน 2 ผลัด อีกทั้งขาดความสนใจอย่างจริงจังจากทั้งผู้บริหารและผู้ปฏิบัติการสอน