มโนทัศน์เกี่ยวกับความเป็นพลเมืองดีของนักศึกษาผู้ใหญ่ ในกรุงเทพมหานคร

Abstract

การวิจัยนี้มีความประสงค์ที่ศึกษามโนทัศน์เกี่ยวกับความเป็นพลเมืองดีของนักศึกษาผู้ใหญ่ในกรุงเทพมหานคร ระหว่างเพศชายและเพศหญิง และระหว่างระดับ 3, 4 และ 5 และเพื่อศึกษาสภาพทางเศรษฐกิจ สังคม ความสนใจของนักศึกษาผู้ใหญ่ วิธีดำเนินการวิจัย ผู้วิจัยใช้แบบสอบมโนทัศน์เกี่ยวกับความเป็นพลเมืองดีซึ่งสร้างขึ้นเอง และมีค่าสัมประสิทธิ์ของความเที่ยง 0.65 และแบบสอบถามสภาพเศรษฐกิจ สังคม ความสนใจเป็นเครื่องมือในการรวบรวมข้อมูล ตัวอย่างประชากรที่ใช้ในการวิจัยนี้ เป็นนักศึกษาผู้ใหญ่ระดับ 3, 4 และ 5 โรงเรียนผู้ใหญ่สายสามัญในกรุงเทพมหานคร ชาย 225 คน หญิง 225 คน รวม 450 คน แล้ววิเคราะห์ข้อมูลโดยการทดสอบค่าซี (z-test) และวิเคราะห์ความแปรปรวนชนิดทางเดียว เปรียบเทียบความแตกต่างระหว่างกลุ่มย่อยโดยวิธีของดันคั่น (Duncan’s New Multiple Range test) และแสดงร้อยละในเรื่องต่างๆ สรุปผลการวิจัย จากการทดสอบสมมติฐานด้วยวิธีทดสอบค่าซี (z-test) ปรากฎว่านักศึกษาชายและนักศึกษาหญิงมีมโนทัศน์เกี่ยวกับความเป็นพลเมืองดีไม่แตกต่างกันที่ระดับความมีนัยสำคัญ .05 และจากการวิเคราะห์ความแปรปรวนชนิดทางเดียว พร้อมทั้งเปรียบเทียบความแตกต่างระหว่างกลุ่มย่อยโดยวิธีของดันคั่น (Duncan’s New Multiple Range test) ปรากฎว่า นักศึกษาผู้ใหญ่ทั้ง 3 ระดับ มีมโนทัศน์เกี่ยวกับความเป็นพลเมืองดีต่างกัน ที่ระดับความมีนัยสำคัญ .05 และค่าเฉลี่ยของมโนทัศน์เกี่ยวกับความเป็นพลเมืองดีของนักศึกษาผู้ใหญ่ระดับ 5 สูงสุด ของนักศึกษาผู้ใหญ่ระดับ 3 ต่ำสุด นักศึกษาผู้ใหญ่มีความรู้ความเข้าใจดีเพียง 1 เรื่อง คือเรื่องวัฒนธรรมไทย และ จากการศึกษาสภาพทางเศรษฐกิจ สังคม ความสนใจ พบว่าบิดามารดาของนักศึกษาส่วนใหญ่สำเร็จการศึกษาชั้นประถมปีที่ 4 และประกอบอาชีพค้าขาย ครอบครัวของนักศึกษาส่วนใหญ่มีรายได้เดือนละ 500 – 1,000 บาท นักศึกษาส่วนใหญ่ไม่มีอาชีพและอ่านหนังสือพิมพ์เป็นประจำ ส่วนใหญ่นักศึกษาสนใจการศึกษา