สารเคมีเป็นพิษที่ปนเปื้อนจากขยะและสิ่งแวดล้อมในเม็ดพลาสติกรีไซคลิ่ง

Abstract

ปริมาณสูงสุดของสารพิษตกค้างที่มีได้ในพลาสติก อันได้แก่ ตะกั่ว, แคดเมียม, ปรอท, สไตรีนโมโนเมอร์ คือ 250 ส่วนในล้านส่วน, 100 ส่วนในล้านส่วน, 100 ส่วนในล้านส่วน, และ 1000 ส่วนในล้านส่วน ตามลำดับ ปริมาณของตะกั่ว และ แคดเมียม สามารถหาได้โดยใช้วิธี “ทำเถ้าแบบแห้ง” และวัดโดยเครื่องอะตอมมิกแอบซอร์ปชัน สเปคโตรโฟโตมิเตอร์ ปริมาณของปรอทสามารถหาได้โดยใช้วิธี “ออกซิเดชันแบบเปียก” และ วัดด้วยเครื่องอะตอมมิกแอบซอร์ปชัน สเปคโตรโฟโตมิเตอร์ ส่วนปริมาณของสไตรีนโมโนเมอร์ จะใช้เครื่องก๊าซโครมาโตรกราฟี สำหรับงานวิจัยนี้ พลาสติกรีไซคลิ่ง ที่ทำการตรวจสอบคือ โพลิเอทธิลีน, โพลิสไตรีน, และ โพลิโพรพิลีน ปริมาณของตะกั่วโดยเฉลี่ยใน โพลิเอทธิลีน คือ 143.15 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม, โพลิสไตรีน คือ 6.38 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม, โพลิโพรพิลีน คือ 158.14 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม ส่วนปริมาณของแคดเมียมโดยเฉลี่ยในโพลิเอทธิลีน คือ 55.0 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม, โพลิสไตรีน คือ 16.50 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม, โพลิโพรพิลีน คือ 76.18 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม ปริมาณของปรอทโดยเฉลี่ยในโพลิเอทธิลีน คือ 311.03 ไมโครกรัมต่อกิโลกรัม โพลิสไตรีน คือ 416.50 ไมโครกรัมต่อกิโลกรัมและโพลิโพรพิลีน คือ 606.36 ไมโครกรัมต่อกิโลกรัม สำหรับสไตรีนโมโนเมอร์นั้นเป็นสารปนเปื้อนที่มีเฉพาะในโพลิสไตรีนเท่านั้น โดยมีปริมาณโดยเฉลี่ยเท่ากับ 850.63 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม