ปัจจัยพื้นฐานด้านโลจิสติกส์ และเศรษฐกิจที่ส่งผลต่อ อุปสงค์ และอุปทานอาคารชุด

Abstract

ธุรกิจภาคอสังหาริมทรัพย์เป็นธุรกิจหนึ่งที่มีส่วนสำคัญต่อการผลักดันเศรษฐกิจภาพรวมของประเทศ และเป็นธุรกิจที่มีความเสี่ยงในการสร้างความพอดีระหว่างอุปทาน และอุปสงค์ ซึ่งงานวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาให้ทราบความสัมพันธ์ และสรุปรูปแบบความสัมพันธ์ของปัจจัยพื้นฐานด้านโลจิสติกส์ และปัจจัยด้านเศรษฐกิจต่างๆ ที่ส่งผลต่อปริมาณการสร้างคอนโดมิเนียม ปริมาณคอนโดมิเนียมที่ขายได้ ในเขตกรุงเทพฯ โดยมีการเก็บรวบรวมข้อมูลปัจจัยโลจิสติกส์ และปัจจัยเศรษฐกิจ ในช่วงเวลาทั้งสิ้น 18 ไตรมาส ตั้งแต่ไตรมาสที่1 ปี 2550 จนถึง ไตรมาสที่ 2 ปี 2554 เพื่อมาดำเนินการวิเคราะหาความสัมพันธ์ และรูปแบบความสัมพันธ์โดยใช้แบบจำลองผสมเชิงเส้น(Linear Mixed Models) ในการวิเคราะห์ผล ซึ่งผลจากการวิจัยพบว่า ตัวแปรอิสระซึ่งก็คือปัจจัยต่างๆ ทั้ง 14 ปัจจัยที่สนใจนั้น มีจำนวนทั้งสิ้น 5 ปัจจัยที่มีผลต่อปริมาณการสร้างคอนโดมิเนียม และปริมาณคอนโดมิเนียมที่ที่ขายได้ ในเขตกรุงเทพมหานครซึ่งประกอบด้วย อัตราดอกเบี้ยเพื่อการเคหะ อัตราเงินเฟ้อ ราคาน้ำมันเชื้อเพลิงแก๊สโซฮอล์ 91 GDP และระยะทางรถไฟฟ้า BTS ตามลำดับ ดังนั้นหากหน่วยงานภาครัฐ หรือภาคเอกชนที่เกี่ยวข้องนำผลที่ได้จากการวิจัยนี้ไปประยุกต์ เพื่อใช้ในการคาดการณ์ หรือวางแผนก็จะสามารถทำให้เกิดประโยชน์กับหน่วยงาน และประเทศชาติโดยรวมได้