การดูดซับและการแพร่ของตัวทำละลายอินทรีย์เข้าไปในยางธรรมชาติที่ผสมสารมีขั้ว

Abstract

งานวิจัยนี้เกี่ยวข้องกับการดูดซับและการถ่ายโอนตัวทำละลายอินทรีย์ 5 ชนิด (ไซลีน เฮปเทน บิวทิลอะซิเตท ออกทานอล โพไพลีนไกลคอล) และน้ำมันหล่อลื่น เข้าไปในยางธรรมชาติที่ผสมสารมีขั้ว (ยางคลอโรพรีน ยางไนไตรล์ และแป้งมันสำปะหลัง) ที่อุณหภูมิ 30-60 องศาเซลเซียส ก่อนและหลังการทำให้ยางคงรูป โดยมีสมมติฐานว่าการเพิ่มสารมีขั้วเข้าไปในยางธรรมชาติจะช่วยปรับปรุงความต้านทานต่อตัวทำละลายอินทรีย์ที่ไม่มีขั้วได้ดีขึ้น โดยศึกษาอิทธิพลของสารมีขั้ว ตัวทำละลายอินทรีย์ และอุณหภูมิที่มีต่อการถ่ายโอนตัวทำละลายอินทรีย์เข้าไปในยางธรรมชาติที่ผสมสารมีขั้ว และอิทธิพลของสารมีขั้วต่อสมบัติเชิงกล จากผลการทดลองการดูดซับและการถ่ายโอนมวลสารนี้ถูกอธิบายอยู่ในเทอมของค่าสัมประสิทธิ์การแพร่ตามกฎการแพร่ของฟิค โดยค่าสัมประสิทธิ์การซึมผ่านซึ่งคำนวณได้จากข้อมูลการดูดซับและการแพร่ และการทดลองการดูดซับและการแพร่ที่อุณหภูมิต่างๆสามารถหาค่าพลังงานกระตุ้นได้โดยใช้ความสัมพันธ์ของอาร์รีเนียส ซึ่งพบว่าการทำให้ยางคงรูปทำให้การถ่ายโอนตัวทำละลายอินทรีย์เข้าไปในยางลดลงและป้องกันไม่ให้ยางเกิดการละลายได้เพราะมีการเชื่อมโยงกันของสายโซ่โมเลกุลเกิดขึ้น และการเติมสารมีขั้วเข้าไปในยางธรรมชาติทำให้มีความต้านทานต่อการถ่ายโอนตัวทำละลายอินทรีย์ที่ไม่มีขั้วได้ดีขึ้น ส่วนยางธรรมชาติในตัวทำละลายอินทรีย์ที่มีขั้วจะมีการดูดซับและการแพร่ต่ำ