การจัดเก็บภาษีจากการโอนทรัพย์สินของผู้ถือหุ้นให้แก่บริษัท

Abstract

การจัดเก็บภาษีอากรนั้น นอกจาเพื่อจุดมุ่งหมายในการหารายได้ให้รัฐแล้ว กรณียังอาจใช้ภาษีอากรเป็นเครื่องมือในการบรรลุเป้าหมายทางเศรษฐกิจ และหรือเพื่อแก้ปัญหาทางเศรษฐกิจอีกด้วย เช่น ลดระดับความเหลื่อมล้ำของประชาชน รักษาเสถียรภาพและสร้างความเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ ฯลฯ การดำเนินนโยบายภาษีเช่นนี้จะทวีความสำคัญเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ นอกจากนั้นภาษีอากรยังสามารถนำมาใช้เป็นเครื่องมือ เพื่อบรรลุเป้าหมายทางเศรษฐกิจเฉพาะด้านในการช่วยส่งเสริมการลงทุนของภาคเอกชนได้อีก เนื่องจากภาษีอากรถือเป็นส่วนหนึ่งของต้นทุนการผลิต ในสภาวการณ์ปัจจุบัน แม้ประเทศไทยจะประสบปัญหาด้านสภาพคล่องในตลาดเงิน แต่รัฐก็ยังมีนโยบายส่งเสริมการลงทุนต่อไปโดยจำกัดให้อยู่ในระดับที่เหมาะสมและลดการลงทุนที่ไม่มีประสิทธิภาพออก ดังนั้น การลงทุนในบริษัทจึงไม่อาจจำกัดอยู่เพียงการใช้เงินสดเป็นทุนจดทะเบียนเพื่อแลกกับหุ้นออกใหม่ในบริษัทเท่านั้น เพราะผู้ลงทุนอาจไม่มีเงินสดหรือมีเหตุผลประการอื่น จึงต้องการลงทุนโดยโอนทรัพย์สินให้แก่บริษัทเพื่อแลกกับหุ้นออกใหม่ แต่เนื่องจากโครงสร้างภาษีอากรตามประมวลรัษฎากรมุ่งที่จะเก็บภาษีจากการโอนทรัพย์สินของผู้ถือหุ้นให้แก่บริษัทในทันทีที่มีการโอน กล่าวคือ เป็นการเก็บภาษีที่ไม่ได้แยกแยะเจตนาของผู้โอนทรัพย์สินว่าเป็นการโอนทรัพย์สินเพื่อการลงทุนหรือเพื่อการขยายตัวของกิจการอย่างแท้จริง หรือเป็นการโอนทรัพย์สินเพื่อหวังผลกำไร ซึ่งเจตนาที่แตกต่างกัน ผลกระทบทางภาษีน่าจะแตกต่างกันไปด้วย วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ ผู้เขียนต้องการชี้ให้เห็นถึงปัญหาและอุปสรรคทางภาษีอากร ซึ่งกระทบต่อการลงทุนหรือการขยายตัวของกิจการ โดยมุ่งศึกษาถึงความหมายของคำว่า “รายได้” ทางภาษีอากรเทียบเคียงกับความหมายรายได้เชิงเศรษฐศาสตร์ที่มีลักษณะต้องเพิ่มความมั่งคั่งทางการเงิน ให้แก่ผู้ได้รับหลักการจัดเก็บภาษีอากรที่ดีพร้อมเสนอแนะให้ปรับปรุงความหมายหรือแก้ไขประมวลรัษฎากรของไทยโดยได้นำแนวคิดตามประมวลรัษฎากรของสหรัฐอเมริกามาใช้ตามความเหมาะสม