การศึกษาเพื่อเสนอแนวทางการใช้ที่ดินเมืองเชียงราย

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อทราบปัจจัยต่างๆและการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างทางด้านกายภาพ เศรษฐกิจ และสังคม-ประชากร ตลอดจนปัญหาที่เกิดขึ้น ซึ่งมีผลต่อการเปลี่ยนแปลงของการใช้ที่ดินและกิจกรรมต่างๆ ของเทศบาลเมืองเชียงรายเพื่อทราบถึงศักยภาพการใช้ที่ดินของเทศบาลเมืองเชียงราย เทคนิคที่ใช้ในการวิเคราะห์คือ Potential Surface Analysis (PSA) ผลการวิจัยพบว่า 1) การใช้ที่ดินเพื่อพาณิชยกรรมในปีพ.ศ. 2533 มีการใช้ที่ดินประมาณ 738.33 ไร่ หรือเพิ่มขึ้นจากปี พ.ศ.2526 คิดเป็นร้อยละ 30.94 ต่อปี บริเวณย่านการค้าของเมือง ได้แก่ บริเวณถนนสิงหไคล ถนนอุตรกิจ ถนนธนาลัย ถนนบรรพปราการและถนนพหลโยธินช่วงบรรจบกับถนนบรรพปราการ การใช้ที่ดินเพื่อพักอาศัยในปี พ.ศ. 2533 มีการใช้ที่ดินประมาณ 3,108.89 ไร่หรือเพิ่มขึ้นจากปี พ.ศ. 2526 คิดเป็นร้อยละ 3.03 ต่อปี การใช้ที่ดินเพื่อพักอาศัยจะอยู่โดยรอบบริเวณของย่านการค้า 2) ศักยภาพของการใช้ที่ดินสำหรับพาณิชยกรรมและที่พักอาศัยในการวิเคราะห์ศักยภาพพื้นที่ทั้งกิจกรรม พบว่าอยู่ในบริเวณใกล้เคียงกันมาก โดยบริเวณที่มีศักยภาพสูงมากถึงสูงจะอยู่บริเวณใจกลางเมือง ซึ่งเป็นย่านการค้าและที่อยู่อาศัยหนาแน่นมาก ได้แก่ บริเวณถนนสิงหไคล ถนนอุตรกิจ ถนนธนาลัย ถนนบรรพปราการ ถนนพหลโยธิน ถนนสนามบิน ถนนราชโยธิน ถนนประสพสุข และถนนพหลโยธิน (ตอนเลี่ยงเมือง) จนถึงแม่น้ำกก สำหรับแนวโน้มการขยายของเมืองจะไปทางทิศตะวันออกตามแนวเหนือใต้ ของถนนพหลโยธิน(ถนนเลี่ยงเมือง) มากที่สุด 3) บทบาทหน้าที่ของเมืองเชียงรายในอนาคต 3.1 การคมนาคมขนส่ง จะเป็นศูนย์กลางเส้นทางคมนาคมขนส่งภายในจังหวัดและระหว่างภาคโดยเฉพาะการคมนาคมกับกรุงเทพมหานคร โดยมีทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 1 หรือถนนพหลโยธินเป็นเส้นทางหลัก มีสนามบินพาณิชย์ในประเทศซึ่งตั้งอยู่ทางด้านทิศตะวันออกเฉียง เหนือของเมือง มีเที่ยวบินจากกรุงเทพฯ-เชียงราย และเชียงใหม่-เชียงราย ในอนาคตจะมีสนามบินนานาชาติเปิดบริการ3.2. ด้านการท่องเที่ยว เทศบาลเมืองเชียงรายจะเป็นจุดแวะพักแรมของนักท่องเที่ยวเนื่องจากมีสิ่งอำนวยความสะดวกที่สำคัญสำหรับนักท่องเที่ยว รวมทั้งเป็นศูนย์กลางบริการแก่นักท่องเที่ยวไปยังแหล่งท่องเที่ยวต่างๆภายในจังหวัดหรือภาคเหนือ 3.3 ด้านการพาณิชยกรรม จะเป็นศูนย์กลางของการค้าและบริการของภาคเหนือตอนบน 3.4 บทบาทตามแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 5-7 ที่กำหนดให้เป็นเมืองรองของภาค ศูนย์กลางความเจริญในภูมิภาคและเป็นศูนย์กลางการค้าและบริการชายแดน 4) ข้อเสนอผังการใช้ที่ดินเมืองเชียงรายปี พ.ศ. 2544 เสนอแนวทางเลือกการใช้ที่ดิน 2 ทางเลือก โดยนำเอาทฤษฏีรูปแบบของเมืองมาประกอบพิจารณา จากนั้นเปรียบเทียบข้อดีข้อเสีย พบว่ารูปแบบของเมืองเป็น Mono-Centric เมื่อเปรียบเทียบกับผังเมืองรวมเมืองเชียงราย (ฉบับปรับปรุงครั้งที่ 1) พบว่า มีความสอดคล้องกัน ได้เสนอประเภทการใช้ที่ดิน 8ประเภท รวมทั้งมาตรการต่างๆที่ส่งเสริมแผนพัฒนาการใช้ที่ดินเมืองเชียงรายในอนาคต