การเสนอเป้าประสงค์ของมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ระหว่างพุทธศักราช 2531-2540

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาความคิดเห็นของผู้ทรงคุณวุฒิภายนอกและอาจารย์ รวมทั้งการเปรียบเทียบความคิดเห็นของอาจารย์ระหว่างวิทยาเขตหลักและวิทยาเขตสาขา ที่มีต่อเป้าประสงค์ของมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ระหว่าง พ.ศ. 2531-2540 และการนำเสนอเป้าประสงค์ของมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ระหว่าง พ.ศ. 2531-2540 ผลการวิจัยพบว่า เป้าประสงค์ด้านการบริหารควรยุบรวมวิทยาเขตที่อยู่ส่วนกลางและยกฐานะวิทยาเขตภูมิภาคเป็นมหาวิทยาลัยอิสระ การผลิตบัณฑิตควรเน้นสาขาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี ส่วนการผลิตบัณฑิตทางศึกษาศาสตร์ควรเน้นระดับบัณฑิตศึกษา ลักษณะบัณฑิตควรเป็นผู้นำสังคม คิดเป็น แก้ปัญหาเป็นและมีความเข้าใจท้องถิ่น การวิจัยควรเป็นการวิจัยประยุกต์และบริสุทธิ์ควบคู่กัน การบริการวิชาการ ควรทำในลักษณะการศึกษาตลอดชีวิต การจัดศูนย์ความรู้ในรูปห้องสมุดและพิพิธภัณฑ์และการทะนุบำรุงศิลปะและวัฒนธรรม ควรส่งเสริมการพัฒนาจิตใจ การสร้างเอกลักษณ์และค่านิยมในวัฒนธรรมไทย เป้าประสงค์ในด้านการผลิตบัณฑิต การวิจัยและการทะนุบำรุงศิลปและวัฒนธรรมในวิทยาเขตหลักและวิทยาเขตสาขาไม่แตกต่างกัน ส่วนที่แตกต่างคือ เป้าประสงค์ด้านการบริหารและการบริการวิชาการแก่สังคม การกำหนดเป้าประสงค์ของมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ควรคำนึงถึงการพึ่งตนเอง เพื่อนำไปสู่ความเป็นอิสระทางการบริหารและความหลากหลายทางวิชาการให้สอดคล้องกับสภาพความต้องการของสังคมและชุมชนท้องถิ่น