การออกแบบตัวละครสำหรับภาพยนตร์แอนิเมชันสองมิติ กับความพึงพอใจของผู้ชมไทย

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความพึงพอใจของผู้ชมไทยที่มีต่อตัวละครสำหรับภาพยนตร์แอนิเมชันสองมิติ ที่ออกแบบแตกต่างกัน โดยนำตัวละครหลัก จากเรื่อง “สุดสาคร” บทประพันธ์ของ สุนทรภู่ จำนวน 5 ตัว มาออกแบบตัวละครสำหรับภาพยนตร์แอนิเมชันสองมิติ ให้แตกต่างกัน 3 แบบ คือ แบบอเมริกัน แบบญี่ปุ่น และแบบไทย โดยเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้มาจากการนำลักษณะการออกแบบประกอบด้วย เครื่องแต่งกาย ใบหน้า ทรงผม ที่ได้รับคะแนนเสียงจากกลุ่มตัวอย่างมากที่สุดมาสร้างเป็น ภาพตัวละครแบบอเมริกันซึ่งมีลักษณะเด่นคือ เครื่องแต่งกายเป็นรูปลักษณ์แบบตะวันตกและใบหน้าตัวละครมีลักษณะที่ค่อนข้างสมจริง ส่วนทรงผมตัวละครนั้นออกแบบเป็นลักษณะที่เรียบง่ายและไม่เน้นลายละเอียดของเส้นผมมากนัก ภาพตัวละครแบบญี่ปุ่นซึ่งมีลักษณะเด่นคือเครื่องแต่งกายเป็นรูปลักษณ์แบบญี่ปุ่น คือชุดกิโมโนและยูกาตะ ใบหน้าตัวละครมีดวงตากลมโตเกินจริง แววตาเป็นประกาย จมูกเล็ก ปากเล็ก ทรงผมตัวละครมีลักษณะหยักแหลมซึ่งเน้นลายละเอียดของเส้นผมโดยใช้แสงและเงา และภาพตัวละครแบบไทยซึ่งมีลักษณะเด่นคือ เครื่องแต่งกายและทรงผมเป็นรูปลักษณ์แบบไทย และออกแบบใบหน้าตัวละครโดยใช้แรงบันดาลใจจากงานจิตรกรรมฝาผนังของไทย ซึ่งเครื่องมือวิจัยได้ผ่านการทดสอบความน่าเชื่อถือกับกลุ่มตัวอย่าง เพื่อใช้เป็นเครื่องมือในการวิจัยเชิงทดลองกับกลุ่มผู้ชมไทย 3 กลุ่ม จำนวน 180 คน ได้แก่ กลุ่มประชากรที่มีอายุไม่เกิน 14 ปี จำนวน 54 คน กลุ่มประชากรที่มีอายุระหว่าง 15 – 25 ปี จำนวน 84 คน และกลุ่มประชากรที่มีอายุ 25 ปีขึ้นไป จำนวน 42 คน ผลการวิจัยพบว่าการออกแบบตัวละครสำหรับภาพยนตร์แอนิเมชันสองมิติแบบไทยได้รับความพึงพอใจจากผู้ชมไทยมากที่สุด รองลงมาคือ แบบญี่ปุ่นและแบบอเมริกันตามลำดับ แต่กลุ่มประชากรที่มีอายุไม่เกิน 14 ปี ซึ่งเป็นกลุ่มเป้าหมายหลักของตลาดภาพยนตร์แอนิเมชัน มีความพึงพอใจการออกแบบตัวละครสำหรับภาพยนตร์แอนิเมชันสองมิติแบบญี่ปุ่นมากที่สุด ในขณะที่กลุ่มประชากรที่มีอายุระหว่าง 15 – 25 ปี และกลุ่มประชากรที่มีอายุ 25 ปีขึ้นไป มีความพึงพอใจการออกแบบตัวละครสำหรับภาพยนตร์แอนิเมชันสองมิติ แบบไทยมากที่สุด