เจ้าของร่วมอาคารชุด

Abstract

แนวความคิดในการจัดระบบอาคารชุดนั้น มีแนวความคิดหลัก คือ การจัดตั้งระบบกรรมสิทธิ์ในทรัพย์ส่วนบุคคลและทรัพย์ส่วนกลางในอาคารชุด และการกำหนดองค์กรขึ้น เพื่อทำหน้าที่บริหารอาคารชุดโดยมีเจ้าของร่วมอาคารชุดเป็นผู้ควบคุมการบริหารงานขององค์กรดังกล่าวนั้น พระราชบัญญัติอาคารชุด พ.ศ. 2522 ของไทย ก็ได้กำหนดหลักเกณฑ์พื้นฐานตามแนวความคิดดังกล่าวข้างต้น อย่างไรก็ตาม พบว่ายังมีข้อบกพร่องอยู่ในกฎหมายฉบับนี้ เนื่องจากพระราชบัญญัติฉบับนี้มุ่งเน้นเฉพาะหลักการวางระบบกรรมสิทธิ์อาคารชุด เพื่อให้บุคคลสามารถแยกถือกรรมสิทธิ์ในทรัพย์ส่วนบุคคลและในขณะเดียวกันก็มีกรรมสิทธิ์ร่วมในทรัพย์ส่วนกลาง ซึ่งเป็นเพียงหลักพื้นฐานประการหนึ่งของอาคารชุดเท่านั้น โดยมิได้ให้ความสำคัญอย่างเพียงพอต่อองค์กรที่ทำหน้าที่จัดการบริหาร และดูแลรักษาทรัพย์ส่วนกลาง และมิได้เน้นถึงวิธีการ มาตรฐาน และหลักเกณฑ์ปลีกย่อยต่าง ๆ ซึ่งจะเป็นประโยชน์ต่อการอยู่อาศัยร่วมกันอย่างผาสุกของเจ้าของร่วมในอาคารชุด อันเป็นหัวใจที่แท้จริงของการก่อตั้งระบบการอยู่อาศัยในอาคารชุด ด้วยเหตุที่กฎหมายเรื่องอาคารชุดเป็นกฎหมายที่กำหนดขึ้น เพื่อประโยชน์ในการอยู่อาศัยร่วมกันในอาคารของ “เจ้าของร่วมอาคารชุด” ดังนั้นข้าวของร่วมอาคารชุดจึงเป็นผู้ได้รับซึ่งผลประโยชน์และผลกระทบโดยตรงจากกฎหมายฉบับนี้ ดังนั้นจึงเห็นว่าควรแก้ไข ปรับปรุง โดยควรศึกษาถึงหลักเกณฑ์ วิธีการ และมาตรการต่าง ๆ จากกฎหมายของต่างประเทศ ซึ่งได้ผ่านขั้นตอนการพัฒนามาแล้วว่ามีอยู่อย่างไร เพื่อจะได้วิเคราะห์เปรียบเทียบ และหาข้อสรุปที่เหมาะสมสำหรับประเทศไทย วิทยานิพนธ์นี้ได้ทำการศึกษาหลักเกณฑ์ และมาตรการในการคุ้มครองเจ้าของร่วมอาคารชุดตามพระราชบัญญัติอาคารชุด พ.ศ. 2522 พร้อมไปการศึกษาแนวทางแก้ไขจากกฎหมายอาคารชุดของประเทศสิงคโปร์และประเทศสหรัฐอเมริกา ดังที่กล่าวไว้ในบทที่ 2 ถึงบทที่ 3 และได้สรุปปัญหาต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นและที่ได้พบจากการศึกษา พร้อมทั้งข้อเสนอแนะในการแก้ปัญหาเหล่านั้นไว้ในบทที่ 4 ถึงบทที่ 5 เพื่อเป็นแนวทางสำหรับการพิจารณาแก้ไข ปรับปรุง กฎหมายอาคารชุดต่อไปในอนาคต