การเปรียบเทียบกำลังแรงเฉือน/ปอก ในการยึดแบรกเก็ตโลหะกับผิวพอร์ซเลน โดยใช้ไซเลนไพรเมอร์ต่างชนิดร่วมกับการเตรียมผิวพอร์ซเลน 3 วิธี

Abstract

วัตถุประสงค์ของการวิจัยครั้งนี้ถือ ศึกษาเปรียบเทียบค่ากำลังแรงเฉือน/ปอก ในการยึดแบรดเก็ตโลหะบนผิวพอร์ชเลน จำแนกตามการใช้ไซเลนไพรเมอร์ชนิดต่าง ๆ การเตรียมผิวพอร์ชเลน 3 วิธี ต่อค่ากำลังแรงเฉือน/ปอก กลุ่มตัวอย่างเป็นชิ้นงานพอร์ชเลน 276 ชิ้น แบ่งเป็น 3 กลุ่ม กลุ่มละ 90 ชิ้น ทำการเตรียมผิวพอร์ชเลนด้วยวิธีต่าง ๆ ได้แก่ ขัดด้วยพิวมิสและทากรดไฮโดรฟลูออริก, กรอด้วยกรีนสโดน และทากรดไฮโดรฟลูออริก, เป่าทรายและทากรดไฮโดรฟลูออริก จากนั้นนำกลุ่มตัวอย่างที่ผ่านการเตรียมผิวแต่ละวิธีไปทาไซเลนไพรเมอร์ 3 ชนิด ได้แก่ สก๊อตช์ไพร์มเซรามิก ไพรเมอร์, ออมโก้พอร์ชเลนบอนดิ้งไพรเมอร์, เคลียร์พิลพอร์ช เลนบอนด์ ชนิดละ 30 ชิ้น จากนั้นติดแบรดเก็ตโลหะบนผิวพอร์ชเลนด้วยวัสดุยึดคอนไซส นำไปวัดค่ากำลังแรงเฉือน/ปอก ด้วยเครื่องทดสอบทั่วไป ในกลุ่มเปรียบเทียบทำการติดแบรกเก็ตโลหะบนผิวเคลือบฟันด้านใกล้แก้มของฟันกรามน้อย 30 ซี นำไปวัดค่ากำลังแรงเฉือน/ปอก ในการยึดติดแบรกเก็ตด้วยวิธีเดียวกัน ผลการทดลองนำไปวิเคราะห์ทางสถิติวิเคราะห์ความแปรปรวน 2 ทาง (two way fixed effect ANOVA ที่ p < 0.05) และ ภายหลังการปฏิสมมติฐานใช้การวิเคราะห์ด้วยวิธีการเปรียบเทียบพหูคูณ (Multiple Comparison) พอร์ชเลนที่เหลือ 6 ชิ้น นำไปเตรียมผิวด้วยวิธีต่าง ๆ วิธีละ 2 ชิ้น โดยไม่ทากรดไฮโดรฟลูออริก จากนั้นทากรดไฮโดรฟลูออริกบนผิวพอร์ชเลนวิธีละ 1 ชิ้น นำไปเปรียบเทียบลักษระพื้นผิวด้วยกล้องจุลทรรศน์อิเลคตรอนแบบส่องกราด ผลการวิจัยสรุปว่า ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติของค่ากำลังแรงเฉือน/ปอก ในการยึดแบรกเก็ตโลหะกับผิวพอร์ชเลน จำแนกตามชนิดของไซเลนไพรเมอร์มีความแตกต่างระหว่างวิธีการเตรียมผิวด้วยการกรอด้วยกรีนสโตนและทากรดไฮโดรฟลูออริก กับวิธีการเป่าทราย และทากรดไฮโดรฟลูออริก การใช้ไซเลนไพรเมอร์ต่างชนิด และการเตรียมผิวพอร์ชเลน 3 วิธี ไม่มีปฏิสัมพันธ์ต่อค่ากำลังแรงเฉือน/ปอก