ความสัมพันธ์ในครอบครัว รูปแบบการสื่อสารในครอบครัว และทัศนคติที่มีต่อเรื่องรักร่วมเพศของนักศึกษาในเขตกรุงเทพมหานคร

Abstract

การวิจัยในครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาว่า นักศึกษามีทัศนคติต่อเรื่องรักร่วมเพศอย่างไร นอกจากนี้ยังศึกษาว่าความสัมพันธ์ในครอบครัวและรูปแบบการสื่อสารในครอบครัว มีความสัมพันธ์กับทัศนคติต่อเรื่องรักร่วมเพศในลักษณะใด การวิจัยครั้งนี้ กำหนดประชากรเป็นนักศึกษาในเขตกรุงเทพมหานคร ซึ่งสุ่มตัวอย่างมาจากนักศึกษามหาวิทยาลัยรัฐบาล และมหาวิทยาลัยเอกชน จำนวน 250 คน จาก 7 มหาวิทยาลัย วิธีการศึกษาใช้การสำรวจโดยออกแบบสอบถาม การวิเคราะห์ข้อมูลทำโดยการใช้ร้อยละ (Percentage) การหาค่าสัมประสิทธิ์ถดถอยพหุคูณ (Multiple regression) และการหาค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบ Pearson product moment correlation coefficient ผลการวิจัยพบว่า 1. นักศึกษาส่วนใหญ่มีทัศนคติต่อเรื่องรักร่วมเพศทางบวก 2. ความสัมพันธ์ในครอบครัวมีความสัมพันธ์กับทัศนคติต่อเรื่องรักร่วมเพศอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ 3. นักศึกษาที่มีรูปแบบการสื่อสารในครอบครัวต่างกัน จะมีทัศนคติต่อเรื่องรักร่วมเพศไม่แตกต่างกัน 4. ความสัมพันธ์ในครอบครัวไม่สามารถอธิบายทัศนคติต่อเรื่องรักร่วมเพศได้ แต่รูปแบบการสื่อสารในครอบครัวสามารถอธิบายทัศนคติต่อเรื่องรักร่วมเพศได้ โดยรูปแบบการสื่อสารในครอบครัวแบบเน้นสังคม (Socio-oriented family communication pattern) สามารถอธิบายทัศนคติต่อเรื่องรักร่วมเพศได้มากกว่ารูปแบบการสื่อสารในครอบครัวแบบเน้นเหตุผล (Concept-oriented family communication pattern)