1. CUIR at Chulalongkorn University
  2. Faculty and Institute
  3. Graduate School - Grad
  4. Grad - Theses
Please use this identifier to cite or link to this item: https://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/34814
Full metadata record
DC FieldValueLanguage
dc.contributor.advisorฉัตรชัย สมศิริ
dc.contributor.authorอดิศร สุขพันธุ์ถาวร
dc.contributor.otherจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. บัณฑิตวิทยาลัย
dc.date.accessioned2013-08-13T11:01:44Z
dc.date.available2013-08-13T11:01:44Z
dc.date.issued2539
dc.identifier.isbn9746333178
dc.identifier.urihttp://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/34814
dc.descriptionวิทยานิพนธ์ (วศ.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2539en_US
dc.description.abstractการวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาขีดจำกัดความเครียด ณ จุดที่เกิดคอคอดของสองวัสดุคือ แผ่นเหล็กเกรด SPCC-SD ที่มีความหนา 0.8 มิลลิเมตร กับแผ่นอะลูมิเนียมเกรด AA1100 ที่มีความหนา 1.0 มิลลิเมตร มีการสร้างแบบจำลองสองแบบเพื่อหาค่าขีดจำกัดความเครียดเปรียบเทียบกับค่าที่ได้จากการทดลอง ซึ่งค่าขีดจำกัดความเครียดจากการทดลองหาได้จากจุดที่ความชันของกราฟแรงดึงกับระยะยืดมีค่าเท่ากับศูนย์ แบบจำลองแบบแรกเป็นการศึกษาค่าขีดจำกัดความเครียดโดยทางทฤษฎีของฮิลล์ ซึ่งมีค่าเท่ากับความชันของกราฟกึ่งลอการิทึมของความเค้นกับความเครียด ณ จุดที่มีความชันเท่ากับ [K/(1+ αρ)] ซึ่งเป็นค่าคงที่ที่เกี่ยวข้องกับคุณสมบัติแอนไอโซทรอปีของโลหะ แบบจำลองแบบที่สองเป็นการศึกษาขีดจำกัดความเครียดโดยใช้ค่า strainhardening exponent, n ซึ่งนิยมไว้เท่ากับความชันของกราฟลอการิทึมของความเค้นกับความเครียด จากผลการทดลองของเหล็กแผ่น พบว่าค่าขีดจำกัดความเครียดที่ได้จากการทดลองมีความสัมพันธ์เชิงเส้นกับค่าที่ได้จากแบบจำลองทางทฤษฎีของฮิลล์อย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .01 แต่ไม่มีความสัมพันธ์เชิงเส้นกับค่าที่ได้จากแบบจำลองค่า n แต่ค่าเฉลี่ยของสองแบบจำลองกับค่าเฉลี่ยที่ได้จากการทดลองกลับมีค่าแตกต่างกันไม่มากนักคือ -0.0056 (-2.3%) และ 0.0078 (3.2%) ตามลำดับ จากผลการทดลองของอะลูมิเนียมแผ่น พบว่าขีดจำกัดความเครียดที่ได้จากแบบจำลองทางทฤษฎีมีค่าเฉลี่ยใกล้เคียงกับค่าเฉลี่ยที่ได้จากการทดลองมากกว่าค่าเฉลี่ยที่ได้จากแบบจำลองค่า n อย่างชัดเจนคือ -0.0077 (-10.5%) และ 0.0292 (39.8%) ตามลำดับ แสดงว่าการใช้แบบจำลองทางทฤษฎีของฮิลล์มีความใกล้เคียงกับผลการทดลองมากกว่าแบบจำลองค่า n
dc.description.abstractalternativeThe objective of this study is to investigate the forming limit strain at necking of 0.8 mm SPCC-SD steel-sheets and 1.0 mm AA1100 aluminium-sheets. For each metal, two limiting strain models were used to compare with the results obtained experimentally. The first model is forming limit strain derived from Hill’s theory. Their values are slopes of semi-logarithmic stress-strain relation at constant [K/(1+ αρ)] which are dependent of anisotropic property of metal. The second model is the forming limit strain using strain-hardening exponent, n, which is defined by slope of the logarithmic stress-strain relation. For steel-sheets, linear correlation between experimental forming limit strain and the Hill’s model at 0.1 significant level was found. However, no linear correlation between the experimental forming limit strain and the second model at 0.1 significant level was detected. Also the average values of the first model are nearer to the average value of experimental forming limit strain than the second model. Differences between the two models and experiment were as little as -0.0056 (-2.3%) and 0.0078 (3.2%), respectively. In case of aluminium-sheets, the average value of the first model was nearer to the average value of experimental forming limit strain than the second model, -0.0077 (-10.5%) as compared to 0.0292 (39.8%), respectively. It shows that the first model offers better prediction of the limiting strain than the latter.
dc.description.abstractalternativeThe objective of this study is to investigate the forming limit strain at necking of 0.8 mm SPCC-SD steel-sheets and 1.0 mm AA1100 aluminium-sheets. For each metal, two limiting strain models were used to compare with the results obtained experimentally. The first model is forming limit strain derived from Hill’s theory. Their values are slopes of semi-logarithmic stress-strain relation at constant [K/(1+ αρ)] which are dependent of anisotropic property of metal. The second model is the forming limit strain using strain-hardening exponent, n, which is defined by slope of the logarithmic stress-strain relation. For steel-sheets, linear correlation between experimental forming limit strain and the Hill’s model at 0.1 significant level was found. However, no linear correlation between the experimental forming limit strain and the second model at 0.1 significant level was detected. Also the average values of the first model are nearer to the average value of experimental forming limit strain than the second model. Differences between the two models and experiment were as little as -0.0056 (-2.3%) and 0.0078 (3.2%), respectively. In case of aluminium-sheets, the average value of the first model was nearer to the average value of experimental forming limit strain than the second model, -0.0077 (-10.5%) as compared to 0.0292 (39.8%), respectively. It shows that the first model offers better prediction of the limiting strain than the latter.
dc.language.isothen_US
dc.publisherจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยen_US
dc.rightsจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยen_US
dc.titleการศึกษาขีดจำกัดความเครียดในการขึ้นรูปโลหะแผ่นโดยใช้ความสัมพันธ์ แบบลอการิทึมของความเค้นกับความเครียดen_US
dc.title.alternativeForming limit strain of sheet metals using logarithmic stress-strain relationen_US
dc.typeThesisen_US
dc.degree.nameวิศวกรรมศาสตรมหาบัณฑิตen_US
dc.degree.levelปริญญาโทen_US
dc.degree.disciplineวิศวกรรมโลหการen_US
dc.degree.grantorจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยen_US
Appears in Collections:Grad - Theses

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
Adisorn_su_front.pdf2.98 MBAdobe PDFView/Open
Adisorn_su_ch1.pdf2.52 MBAdobe PDFView/Open
Adisorn_su_ch2.pdf3.11 MBAdobe PDFView/Open
Adisorn_su_ch3.pdf1.46 MBAdobe PDFView/Open
Adisorn_su_ch4.pdf3.91 MBAdobe PDFView/Open
Adisorn_su_ch5.pdf3.41 MBAdobe PDFView/Open
Adisorn_su_ch6.pdf934.33 kBAdobe PDFView/Open
Adisorn_su_back.pdf10.87 MBAdobe PDFView/Open
Show simple item record


Items in DSpace are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.